De grafzerken in de Sint Jaeobskerk
Sarina Hendrikse
Na de brand van 1911 waren van de
Sint Jaeobskerk niet meer dan enkele muren
over. Ook talloze grafzerken lagen bedolven
onder het puin en raakten onherstelbaar
beschadigd. Wat overbleef en wat nu nog
te zien is in de kerk, wordt hier beschreven.
Ais we de Sint Jaeobskerk binnen lopen,
zien we rechts van de ingang bovenaan
de trap die ons de kerk inleidt, een aan
tal grafzerken, waar eigenlijk niemand
bijzonder veel aandacht aan schenkt. Ze
zijn bijna vergeten. Als we de trap af gaan
en in de kapellen kijken, liggen daar ook
zerken. Zowel aan de noordkant als aan
de zuidkanten onder de kapstokken, aan
de westkant naast de toren, onder het De
Ruyterraam. De meeste zijn zwaar bescha
digd en sleets, en sommige grafschriften
zijn haast onleesbaar geworden. De zer
ken liggen niet meer op de oorspronkelijke
plaats. In de zeventiende eeuw werd de
vloer opgehoogd om meer graven te creë
ren; de kerk lag toen eigenlijk al vol. Vanaf
de bouw van de Sint Jaeobskerk in het be
gin van de veertiende eeuw tot het begin
van de negentiende eeuw zijn hier mensen
begraven. Mensen die welgesteld genoeg
waren om zich een kerkgraf te kunnen
permitteren. De minder goed gesitueerden
werden begraven op het kerkhof, dat rond
om de kerk lag.
Na de brand van de kerk in 1911 besloot
men de vloer terug te brengen tot het
oorspronkelijke niveau. Een aantal zer
ken werd terug gelegd. Er is echter veel
verloren gegaan. De toenmalige archiva
ris, P.K. Dommisse, besloot de nog aan
wezige zerken te registreren in een boek,
Eenige grafschriften uit de afgebrande Sint
Jaeobskerk te Vlissingen, met archivali-
De afgebrande Sint Jaeobskerk, 1911.
(Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen)
18
Den Spiegel
