Adri Meerman en de tijdmachine
In gesprek met de vertrekkend gemeentearchivaris
Aafke Verdonk-Rodenhuis
Bij het verschijnen van deze Spiegel is
Adri Meerman met pensioen. Op 1 juli 2011 is
zijn dienstverband officieel beëindigd, na 45 jaar
en 11 maanden.
Een en ander is stijlvol gevierd met een
minisymposium Archieven en De Schelde en
een aansluitende receptie in het stadhuis van
Vlissingen. Er waren lezingen van Bert Altena,
historicus aan de Erasmus üniversiteit in
Rotterdam, Cor Heijkoop, maritiem onderzoeker
en publicist, Toon Franken, acquisiteur bij het
Zeeuws Archief en er zijn toespraken gehouden.
Bij het schrijven van dit artikel moet dit
echter allemaal nog gebeuren.
Als redactie van Den Spiegel willen wij Adri
Meerman bij zijn vertrek ais gemeentear
chivaris in het zonnetje zetten. We doen
dat middels dit artikel in ons blad. Het is
een weergave van gesprekken met Adri.
Geciteerde uitspraken staan tussen aanha
lingstekens, er is bewust niet gekozen voor
de volledige interviewvorm. zult Adri's
woorden en gedachten herkennen in deze
tekst. Ik ben dicht bij zijn uitspraken geble
ven.
Adri Meerman ken ik al lang. Nadat ik in
1987 met mijn gezin weer in Vlissingen
kwam wonen, was ik al snel, ik denk vanaf
1989, bij het toen nog Stedelijk Museum
Vlissingen betrokken. Bij een gelegenheid
in het museum in die periode kwamen wij
elkaar tegen en ontdekten gemeenschap
pelijke interesses, onder andere voor de ge
schiedenis van Vlissingen, waar we allebei
geboren zijn, voor boeken en verhalen over
het verleden.
Nadat het Gemeentearchief in 1991 ver
huisde van het stadhuis naar de Helle-
bardierstraat werd de Vereniging Vrienden
van het Stedelijk Museum uitgebreid tot
Vereniging Vrienden van het Stedelijk
De vertrekkende gemeentearchivaris op het terras van
de Loodsensociëteit, 2011.
(Foto Aafke Verdonk-Rodenhuis)
Museum en het Gemeentearchief. Dit be
tekende dat bestuursleden van de Vrienden
en vrijwilligers wat meer in het archief kwa
men. Een mooi voorbeeld van een geza
menlijke inspanning is het project over de
Tweede Wereldoorlog dat in 1994 werd
gerealiseerd voor de bovenbouw van het
basisonderwijs en de basisvorming van het
voortgezet onderwijs naar aanleiding van
het feit dat het in het najaar van 1994 vijf
tig jaar geleden was dat Walcheren werd
bevrijd van de Duitsers. Adri Meerman en
Wilbert Weber deden de research voor de
tekst die ik mocht schrijven. Het werken
aan het boekje Het leven ging door, was
een periode die me nog helder voor de
geest staat. De interesse die Adri heeft voor
de Tweede Wereldoorlog is vooral gericht
op wat hij noemt 'het kleine verzet', en dat
is ook waar wij ons op richtten. We wilden
vooral de mensen laten zien die gewoon
doorgingen met wat ze moesten doen.
Mensen die er het beste van maakten. Voor
mij was heel bijzonder dat mijn meest ge
waardeerde criticus, mijn vader, nog samen
Juli 2011
3
