Papegaayenburg
Van West-Souburgse buitenplaats tot Vlissingse woonwijk
Jaco Simons
Als gevolg van stadsuitbreidingen in de
twintigste eeuw zijn er zowel in Middelburg als
in Vlissingen verschillende wijken naar
(voormalige) buitenplaatsen en/of boerderijen
genoemd. Gelukkig maar, want mede op
die manier houden we het rijke verleden van
ons eiland in herinnering. In Middelburg kennen
we onder meer Dauwendaele, Klarenbeek en
Griffioen; in onze stad Vlissingen treffen we
gebiedsdelen aan als Vrijburg en Baskensburg
en woonwijken als Paauwenburg,
Lammerenburg, Bossenburgh en Westerzicht.
Vanaf 1979 kreeg Papegaaienburg gestalte,
de wijk die indirect naar de gelijknamige
buitenplaats en direct naar de bijbehorende
boerderij werd genoemd.
Burgemeester Evert Ghyselin
In 1655 werd de negendelige Kaart van
Zeeland van cartografen Visscher en
Roman gepubliceerd. De Walcherenkaart
hieruit geeft ons doorgaans een verhelde
rend beeld van de situatie op het eiland in
de zeventiende eeuw. Wie de boerderij die
later Papegaaienburg werd genoemd, pro
beert te vinden, zal vergeefs zoeken. Toch
bestond deze wel degelijk.
Exact in het genoemde jaar kocht de
toenmalige burgemeester van Vlissingen,
Everardt of kortweg Evert Ghyselin, de
boerderij van ene Andries Aernoutsen,
gelegen onder de ambachtsheerlijkheid
van West-Souburg. Aernoutsen was land
bouwer op Souburg en koopman in onze
havenstad. Gezien zijn achternaam den
ken we gelijk aan Koudekerke, maar in dit
geval gaat het om iemand die mogelijk in
Dordrecht werd geboren.
Evert Ghyselin was actief in de magistraat
van Vlissingen en werd tot zes keer toe be
noemd tot burgemeester. In de vijftiger en/
of zestiger jaren van de zeventiende eeuw
liet hij zijn juist verworven bezit in West-
Souburg uitbouwen tot lusthof. Deze zou,
naar later blijkt, ongeveer een eeuw in deze
familie blijven.
Papegaai
Waarom Evert de naam 'Papegaayenburg'
in het leven riep, is duidelijk. Het familie
wapen van de Ghyselins bevatte een drietal
papegaaien.
Familiewapen van de Ghyselin's, met de drie
papegaaien.
In onze tijd is de papegaai bekend gewor
den door zijn napraatkunst. Als je ermee
wordt vergeleken is dat niet erg positief
bedoeld. Je wordt dan beschouwd als me
ningloos of een meeloper. Vroeger was dat
anders. Achter een papegaai zat meer sym
boliek dan menigeen nu zou verwachten.
Doordat hij slim is, praat de papegaai ge
makkelijk na. Bovendien kan hij heel snel
praten. De papegaai is daarom het sym
bool van welsprekendheid. In de retorica
gaat het niet alleen om goed en aantrek
kelijk spreken, maar ook om snel reageren.
12
Den Spiegel
