ÏN/I.H.F. van der Sluis-Janssens
Aafke Verdonk-Rodenhuis
Op 7 september 2011 is Mariette van der Sluis
overleden.
Mariette maakte vrij snel na de oprichting van
de Vereniging Vrienden van het Stedelijk Mueum
Vlissingen, in 1982, deel uit van het bestuur.
Twaalf jaar was zij trouw op haar post! Ook was
zij zeventien jaar redactielid van Den Spiegel.
Op deze plaats in 'haar' Spiegel wil ik haar
herdenken.
Afkomstig uit Antwerpen kwam Mariette
Janssens door haar huwelijk met de Neder
landse loods W. van der Sluis in Vlissingen
terecht. Een stad die haar na aan het hart
is gaan liggen.
Vele jaren woonde zij aan de Boulevard de
Ruyter, op verschillende plekken. Ze hield
van haar blik op zee en van het strand.
Menig zomer heeft zij doorgebracht in haar
strandhuisje op het Nollestrand. Heel vroe
ger met kleinzoon Jeroen en later alleen.
Of alleen, Mariette kende veel mensen en
het was voor haar huisje vaak druk. We zei
den wel: Mariette houdt audiëntie.
Ze hield ervan met mensen te praten.
Haar interesse was breed: geschiedenis,
maritieme onderwerpen, architectuur. Ook
de kinderen van de mensen om haar heen
hadden haar belangstelling. Mijn inmiddels
wel zeer volwassen zoon herinnert zich nog
goed de zogenoemde verrassingseieren die
Mariette altijd in haar tas had als ze op be
zoek kwam.
Voor de vriendenactiviteiten regelde Mariette
van alles, evenals voor Den Spiegel. Vanaf
het moment dat Den Spiegel gedrukt werd,
waren er meer financiën nodig (Den Spiegel
was aanvankelijk gestencild, met een sim
pel buitenkantje). Er werden adverteerders
gezocht. Mariette nam deze taak op zich
en ging Vlissingse ondernemers af om aan
advertenties te komen. Later haalde zij dan
het geld op. Dit talent om mensen over te
halen gebruikte zij ook voor activiteiten in
het museum, kerstviering, lezingen, excur
sies; hapjes, mooie boeketjes voor de deel
nemers werden door de plaatselijke mid
denstand gesponsord.
Haar verzorgde uiterlijk, charmante accent,
maar vooral haar vasthoudendheid hadden
effect. Wat Mariette in haar hoofd had, zette
ze door.
Voor het Van Dishoeckhuis heeft haar
strijdlust niet geholpen. Mariette en ande
ren hebben zich enorm ingespannen dit
bijzondere gebouw te behouden, maar het
heeft toch plaats moeten maken voor de
uitbreidingsplannen van De Schelde.
Ook toen Mariette niet meer actief was voor
de Verening Vrienden van het muZEEum
en het Gemeentearchief Vlissingen kwam
ze daar toch nog wel langs voor een kopje
koffie en een praatje. De laatste tijd werd
dat wat moeilijker.
Haar leven was niet altijd makkelijk, verlies
en narigheid, ze kreeg haar deel. Toch nam
ze het leven zoals het kwam, probeerde te
verwerken, verstopte het verdriet niet.
Ik herinner me Mariette als een dame met
stijl, een meelevende vriendin en een actief
bestuurslid. In de redactie hebben wij sa
men nooit gezeten, maar na haar afscheid
heeft ze ons kritisch gevolgd. Ook Jan
Hintzen was blij als Mariette hem had ge
zegd: "Mooie Spiegel, Jan."
Januari 2012
3
