/Ad().
G. C attM+fftten nf.Ji.iAxf. J*
Wfjf/1(iortyE !Sl rj.
.Coif/ocorTVtsSiu. X
t. t •fftnjye.
0
*9
er niet eens van bewust. De haringhandel
bloeide als nooit tevoren, de stad kon zich
koesteren in de aandacht van de nieuwe
graaf en er werd flink gebouwd en gegra
ven. Eigenlijk was er sinds de aanleg van
de voorhaven, de koopmanshaven en de
achterhaven tussen 1304 en 1308 en de
bouw van de kerk, het stadhuis, de gevan
genis en het gasthuis daarna, weinig meer
veranderd in de stad. Wel kwam omstreeks
1410 een Karmelietenklooster op de markt,
vlakbij het stadhuis en de gevangenis, aan
de westkant van de havens. Ook het stra
tenplan zag er in 1433 in grote lijnen uit als
dat van een eeuw eerder. Het aantal inwo
ners in dat jaar zal zeker niet meer zijn ge
weest dan duizend.
De omvang van de bebouwing en de bevol
king nam daarna fors toe door de nieuwe
investeringen van Philips de Goede. We
moeten ook dat weer in perspectief plaat
sen omdat een kleine honderd jaar later,
omstreeks 1525, de stad nog steeds niet
meer dan ongeveer 2.500 inwoners telde.
Nieuw grondgebied, een nieuwe haven en
nieuwe straten
Was de stad tussen ongeveer 1350 en
1433 nauwelijks veranderd, de omgeving
Reconstructie van de kaart
van Vlissingen in 1439.
Het gebied ten zuidoosten
is nog eigendom van de
ambachtsheerlijkheid
West-Souburg.
Bron: Dommisse, P.K., 'De
ambachtsheerlijkheid van
Oud Vlissingen en de wor
ding van Nieuw Vlissingen'
in: Vroegere en latere
mededelingen voornamelijk
in betrekking tot Zeeland
(Middelburg, 1910)
van Vlissingen was dat wel. Door de grote
stormvloeden in deze periode zag de stad
meer dan de helft van haar grondgebied
in zee verdwijnen, vooral aan de west- en
de zuidoostkant. De stormvloeden troffen
niet de bebouwing binnen de stadswallen,
maar zorgden er wel voor dat Vlissingen
nauwelijks meer grond beschikbaar had
voor uitbreiding. De stad werd aan twee
kanten omringd door de zee en aan twee
kanten door het grondgebied van West-
Souburg. Deze ambachtsheerlijkheid was
veel ouder dan Vlissingen en beheerste van
oudsher de kerkelijke structuur in het zui
delijk deel van Walcheren, omdat het een
van de vijf moederkerken van het'eiland
binnen haar grenzen had, maar niet kon
beschikken over de rechten die een stad
als Vlissingen had. De stedelijke belangen
wogen zwaarder bij het grafelijke gezag
dan die van een dorp en zo kon het gebeu
ren dat Vlissingen West-Souburgse grond
kon annexeren ten behoeve van de eigen
groei en welvaart. Dat was al het geval in
1304 toen de eerste havens moesten wor
den aangelegd, deels op grondgebied van
West-Souburg dat ook toen al Vlissingen
voor een groot deel omsloot. Omstreeks
1433 moest er weer grond van deze bu
ren worden ingelijfd om een nieuwe haven
Juli 2012
7
