Een Zeeburg tegen wil en dank Zichtbaar verleden (Vlissingen 1315-2015) Hier vindt u het vijfde artikel van de reeks 'Zichtbaar verleden (Vlissingen 1315 -2015)' die bestaat uit zestien verhalen over de geschiedenis van Vlissingen. Het laatste artikel zal ver schijnen in het vierde nummer van 2015, het jaar van het zevende eeuwfeest van Vlissingen, dat in 1315 haar stadsrecht kreeg. Het bijzondere aan de verhalen is dat ze geschreven wor den uitgaande van een nog aanwezig overblijfsel uit de geschiedenis van Vlissingen. Dat kan een document zijn, maar ook een voorwerp, een schilderij, een standbeeld, een stadsge zicht of een gebouw. De redactie verwacht zo een brug te slaan tussen de op schrift gestelde geschiedenis in Den Spiegel en de te bezichtigen ofte raadplegen originele overblijfselen in het muZEEum, het Gemeentearchief Vlissingen en de stad zelf. In dit vijfde artikel staat Fort Rammekens centraal, maar vooral ook de relatie tussen Vlissingen en Middelburg, waarmee de bouw van het fort alles te maken had. Zichtbaar verleden (Vlissingen 1315-2015), deel 5: Fort Rammekens Peter van Druenen Op 30 juli 1573 trok een groep zwaarbewapende Vlissingers naar Arnemuiden. Vanuit Veere deed een groep bondgenoten hetzelfde. Het dorp was op dat moment nog in handen van de Spanjaarden en moest bevrijd worden voordat de aandacht kon worden gericht op het rijke en machtige Middelburg dat nog volledig Spaans was. Dit kwam vooral omdat de bevolking daar niet veel op had met de volkse en ruwe opstandelingen die in hun ogen iedere vorm van beschaving misten en zich bovendien hadden afgekeerd van het enige ware geloof: dat van de Heilige Roomse kerk. Walcheren was in dat jaar een van de be langrijkste strijdtonelen van de toen nog jonge oorlog die in totaal tachtig jaar zou gaan duren. Het eiland was door de opstan delingen voor een deel onder water gezet teneinde de bewegingsvrijheid van de vij and zoveel mogelijk te kunnen inperken. Dat was gelukt: de Spaanse soldaten zaten opgesloten in Middelburg, Arnemuiden en Fort Rammekens, toen De Zeeburg gehe ten1. Het lukte de Spanjaarden af en toe wel om deze bolwerken vanuit zee te be reiken en dat was de enige reden waarom ze het al meer dan een jaar uithielden te gen de steeds grotere militaire druk van de Vlissingers en de Verenaren, die werden gesteund door de watergeuzen van Willem van Oranje. Het was daarom logisch dat ze niet als eerste het zwaar beveiligde Middelburg aanvielen, maar het kleine on beschermde Arnemuiden dat nooit stads rechten had gekregen en daarom ook geen muren had kunnen bouwen. Het dorp had van oudsher al een veel betere ligging aan zee dan Middelburg en vormde daar om een voortdurende bedreiging voor de handel van de rijke en machtige stad die iedere poging tot groei onmiddellijk in de kiem smoorde. De Arnemuidenaren had den dan ook weinig op met hun buren. Ook de Spanjaarden wisten dat een aanval op het dorp grote steun zou krijgen van de be volking. Voor hen was Arnemuiden door Den Spiegel 1 De naam Zeeburg was meer een soortnaam dan een unieke eigennaam voor een fort. Zeeburg was een aanduiding voor burchten of sterkten om de zee te gen te houden. 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2013 | | pagina 10