yfó* ^MOnpv.aitm/'varJSTifl. ftT- '/jrmntx (ki/iJrr>r/? /c •niit'f
%u £m mi£vafpufwr &p. -•''DamOtJrit air' friü ttoJjAr
AJtm l.XXm v Awtufi
dnjar -Jhtn&n njfl
&>n ySjhmpr aMfjt/ffra Hf
%rfé£trn.$dSmjmji£ £jQr
Jtiht 4ÊjP«
FfthjA
Op 5 augustus 1573 werd
Fort Rammekens ingenomen
door een leger van
Vlissingers, Verenaren en
watergeuzen.
Bron: schilderij door
Frans Hogenberg,
Rijksmuseum Amsterdam.
haar ligging een belangrijk onderdeel in de
verdedigingslinie van Middelburg en ze wil
den er alles aan doen om de vechtlustige
Vlissingers en Verenaren tegen te houden.
En dat was nu net waarop was gehoopt.
Toen de Spanjaarden lucht kregen van
de op handen zijnde aanval, mobiliseer
den ze hun manschappen op het eiland.
De meeste daarvan waren gelegerd in
Fort Rammekens. Op zeventig soldaten
na vertrok de hele bezetting, inclusief de
commandant en de medische staf, in de
richting van Arnemuiden waar ze dachten
in een veldslag terecht te komen met de
belagers van het dorp. Deze waren echter
alweer vertrokken, naar Fort Rammekens
dat nu makkelijk kon worden belegerd
omdat er bijna niemand meer was om het
te verdedigen. Tegelijkertijd sneden ze de
weg af voor de Spanjaarden die in de gaten
hadden gekregen dat ze om de tuin waren
geleid en tevergeefs probeerden terug te
keren. De belegering duurde daarom maar
een paar dagen en op 5 augustus 1573
gaf de luitenant, de hoogste in rang nu de
commandant niet meer aanwezig was, zich
over. Hij was zelf bij de beschietingen van
zijn aanvallers door de arm geschoten en
had dringend medische hulp nodig die er
niet was, omdat de wondheler ook naar
Arnemuiden was vertrokken. Hij kreeg, sa
men met zijn manschappen, een vrijgeleide
naar Middelburg en het fort was nu van
Vlissingen en Veere die al sinds de vijftien
de eeuw tot hetzelfde markizaat behoorden.
Vanaf dat moment is voor Vlissingen de
geschiedenis van Fort Rammekens niet
meer zo heel interessant. Natuurlijk, de
verovering van het fort werd gezien als
een van de belangrijkste mijlpalen in de
opstand van Willem van Oranje tegen de
Spanjaarden. Zeker omdat hij gedurende
het jaar daarvoor alleen maar tegenslagen
kende en geen enkele vooruitgang had ge
boekt. Nog maar drie weken voor de ver
overing van Fort Rammekens was de voor
Oranje zeer belangrijke stad Haarlem in
handen gevallen van de Spanjaarden die
daar meer dan tweeduizend opstandelingen
hadden opgehangen of onthoofd. De losse
hoofden van de slachtoffers zouden zelfs
als projectiel zijn gebruikt om het laatste
restje verzet te breken. Het is daarom op
zijn zachtst gezegd opmerkelijk te noemen
dat de Vlissingers, die op de hoogte moe
ten zijn geweest van de gruweldaden van
de Spanjaarden in Haarlem, hun gevange
nen ongedeerd naar Middelburg lieten ont
komen. Weliswaar in ruil voor de overgave
en de wapenvoorraad, maar toch.
Januari 2013
9
