Houten kantoor en magazijn. Buitenhaven Vlissingen.
(Privé-archief Koolwijk)
Anton Koolwijk sr. begon met het leveren
van tabak, rookwaren aan de Maatschappij
Zeeland, vanuit de sigarenwinkel. Anton jr.
herinnert zich nog het zogenoemde ban
derollen kappen: hij zat op een krukje en
haalde de bandjes van de tabakswaren. Die
bandjes gaven de belasting aan. Zo gingen
de te leveren tabakswaren onbelast aan
boord, niet voor gebruik aan de wal. Aan
boord gingen ze achter zegel, tot het schip
twaalf mijl uit de kust was. Door het vele rei
zen kennen we tegenwoordig allen het be
grip tax free. De douane ging mee bij leve
ring en zorgde dat de boel verzegeld was. In
de loop der jaren kwamen er levensmidde
len bij, betrokken bij groothandel Dommisse
uit de Palingstraat. Opslag was een pakhuis
in de Scherminkelstraat. Ooit was hier een
partij stokvis opgeslagen, waar de bovenbu
ren niet blij mee waren. De stank bezorgde
behoorlijke overlast. Levering aan de sche
pen gebeurde met de fiets.
Na de Tweede Wereldoorlog is de zaak vol
ledig 'shipstores'. Alles wordt geleverd.
Drank en rookwaren vormen altijd aparte
handel, door de belastingvrije levering is
hier de douane bij betrokken. De opslag
van deze waren is altijd goed beveiligd.
Behalve de grote lijn van de geschiedenis
weet Anton Koolwijk aardige anekdotes te
vertellen, zoals het verhaal van het paard
dat een beetje te vurig was:
Vader Koolwijk moet spullen leveren aan
een vissersschip. Het is vlak na de oorlog.
Hij kan een paard en wagen lenen van de
firma Hese. Het paard heeft lang op stal ge
staan, is zelfs kreupel geweest, overal ligt
puin. De levering gaat goed, maar bij ver
trek trekt het paard een beetje te enthousi
ast op, waardoor een en ander mis gaat! De
kar raakt van de wal, maar blijft in het tuig
of de netten van het schip hangen en kan
weer op de wal getakeld worden! Paard en
kar zijn weer heel bij de eigenaar beland.
Anton jr. begint na de mulo in het bedrijf van
zijn vader. Hij brengt met een solex en een
aanhanger de boodschappen naar de sche
pen, alles nog vanuit de Walstraat. In 1950
koopt Koolwijk een houten woning met aan
grenzend café en bijkeuken, staande aan de
22
Den Spiegel
