en als kerk. In 2000 is het gebouw gerestaureerd. hebben daar vervolgens voordeel uit kun nen putten. Overigens was Essequibo tussen ongeveer 1725 en 1750 sterk tot ontwikkeling geko men. Rond 1735 waren er vier vijf zoge heten compagnieplantages en slechts 25 a 30 particuliere ondernemingen. Een kaart van Essequibo uit 1749, van de hand van koloniegouverneur Laurens Storm van 's- Gravensande, meldt naast vijf compagnie plantages maar liefst ruim 100 'vrije plan tages', waar suiker, cacao, koffie of brood (mogelijk van de tropische broodvrucht) werd geproduceerd. De eerder genoemde zoon van Abraham sr. en Josina, Hendrik, was vernoemd naar zijn grootvader. Hendrik jr. was getrouwd met Jacomina Cornelia Lusses. Het stel was op gegroeid in de kolonie Essequibo. Ook de familie Lusses bezat een plantage en van Jacomina's grootvader Willem Lusses we ten we dat hij arts was in de kolonie. Hendrik en Jacomina waren slechts korte tijd eigenaar van Doornhaag en ook aan Hendriks functie als raad van het kolonie- bestuur kwam een vroegtijdig einde. De dood van het paar was daar de oorzaak van. Jacomina overleed in mei 1763 op slechts 21-jarige leeftijd en Hendrik volg de zijn vrouw in augustus van dat jaar op 31-jarige leeftijd. Het binnen de familie Van Doorn bestaande vermoeden dat hun dood te maken kan hebben gehad met een moordpartij door opstandige slaven, ligt, na bestudering, niet erg voor de hand. Hendrik stierf bovendien drie maanden na zijn vrouw; dat beide slachtoffers waren van een ziekte met fatale afloop is het meest aannemelijk. Enkele jaren na de dood van Abraham sr. in 1764 werd de plantage Moerkerke ver kocht aan het compagnonschap Spoors en Sprenger. Doornhaag bleef in handen van de familie Van Doorn. Een staaltje Zeeuwse waterbeheersing in Essequibo mag in verband met Doorn haag niet onvermeld blijven. Leguaan Ei land was, net als de andere, in de mon ding van de rivier gelegen eilanden, erg laag gelegen. Als gevolg van getijden werking was bij vloed de kans op over stroming steeds aanwezig. Ter bescher ming en tevens omwille van profijt werden dammen en dijken gebouwd en polders aangelegd op Leguaan eiland. De plan tage Doornhaag werd vervolgens in de Doornhaagpolder gerealiseerd. Het aan winnen van land kon je aan de Zeeuwen uiteraard overlaten, ook in het noorden van Zuid-Amerika. Dat gebied was net als het zuidwestelijke deel van Nederland een Deltagebied. Ook hier bestond de grond uit klei en veen. Juli 2014 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2014 | | pagina 27