leggers. Op de vloer werden okerkleurige
en olijfkleurige tapijttegels bloksgewijs
gelegd. Aan het plafond kwamen over de
volle breedte hangende lichtkoven met TL-
verlichting. De platenbar was van 1960 en
voldeed nog goed, de draaitafels werden
wel vernieuwd. In een gedeeltelijk afgeslo
ten ruimte rechtsachter in de winkel werd
de HiFi-afdeling opgezet. Linksachter was
de platenafdeling 'Disco-bar', linksvoor te
levisie/radio en rechtsvoor de witgoed en
huishoudelijke afdeling. Achter de winkel
was het magazijn met achteruitgang en
daarboven kwam de moderne werkplaats
voor de technische dienst.
Op de voorgevel prijkte in gele neonletters
de naam 'Boonman', de naam 'Radio' he
lemaal boven aan de voorgevel bleef staan.
Bij het opruimen van de magazijnen en de
werkplaats na de overname, kwamen we
historisch materiaal van de oude firma H.J.
van der Meer Zn tegen. Helaas werd dat
vaak afgedaan als 'oude troep', toch wer
den er bepaalde stukken opzij gezet (voor
het geval de zonen van Adrie Boonman la
ter elektrotechniek zouden gaan studeren).
Frappant was dat er gelijke werktafels als
in Middelburg werden aangetroffen,
Na een korte maar intensieve verbouwing
van het interieur kon de gemoderniseerde
winkel op 19 december 1969 worden her
opend. De openingsweek was een succes.
Vele 'oude klanten' van de firma Van der
Meer keerden weer terug naar hun ver
trouwde adres in Vlissingen. Sommigen
waren al 50 jaar klant en hadden de ge
broeders Andries en Hein van Westen nog
goed gekend of zelfs een echte 'Van der
Meer'-radio in huis gehad of gezien. Ze wa
ren content dat ze nu weer terecht konden
voor een goed advies en service.
De fatale brand maart 1973
De zaak liep prima tot er op 1 maart 1973
een verwoestende brand in het pand Wal-
straat 62/Vlamingstraat te Vlissingen uit
brak. Het bedrijf bleek zwaar onderverzekerd
door pas uitgeleverde grote inkooporders
en de financiële gevolgen hiervan hebben
uiteindelijk geleid tot een noodzakelijke
sluiting in 1976.
Eind december 1973 werd een nieuwe win
kel in het pand Spuistraat 82 geopend. Het
had (te) lang geduurd eer de klanten weer
in Vlissingen terecht konden. De grote win
kel aan de Spuistraat was zeer luxe inge
richt. Bij het prachtig nieuwe interieur wa
ren kosten noch moeite gespaard. Hierdoor
kreeg de winkel meteen al een 'dure' uit
straling en dat bleek in de praktijk voor
de omzet averechts te werken. De over
headkosten waren zo hoog dat ook zeer
hoge marges behaald dienden te worden,
waardoor het bedrijf zich uiteindelijk uit de
markt prijsde. Passanten zeiden tegen el
kaar: 'hier gaan we niet naar binnen, dit is
een dure winkel'. Hoewel het assortiment
zeer goed samengesteld was met techni
sche noviteiten en er toch veel potentiële
klanten informatief binnenkwamen, was
voor een afsluitende verkoopdeal de (te)
hoge prijs meestal het struikelblok.
Eind 1974-begin 1975, werd om de vaste
kosten te drukken, verhuisd van de Spui
straat naar een kleiner pand in de winkel
straat Lange Zelke te Vlissingen. Hier heeft
het gereorganiseerde bedrijf onder finan
cieel zeer moeilijke omstandigheden nog
anderhalfjaar gedraaid met een minimale
voorraad en personeelsbezetting, maar he
laas nog steeds met verlies (de kosten wa
ren te hoog opgelopen).
Vanaf 6 augustus 1976 werd de winkel
Boonman in Vlissingen gesloten en binnen
twee maanden had het faillissement zich
voltrokken.
In de tussentijd oriënteerde ik mij op een
nieuw op te richten elektro-winkel (bruin
en witgoed) te Goes, dit eerder markton
derzoek was reeds gebleken dat Vlissingen
en Middelburg verzadigd waren met dit
soort elektro-winkels, daarbij was daar ook
nog sprake van de opkomst van 'weide-
winkels' op 'cash and carry'-basis, mee-
24
Den Spiegel
