1
commissie actief die zich bezighield met
de kwaliteit van voedingsproducten en met
bijvoorbeeld de aanwezigheid van mest- en
beerputten in de open ruimte. Erg actief
was deze commissie niet. Het jaaroverzicht
van de gemeente Vlissingen vermeldde bij
herhaling: van de gezondheidscommis
sie kwam even als ten vorige jaren geen
verslag Nu dient wel te worden opge
merkt dat er in Vlissingen al vanaf het be
gin van de negentiende eeuw een onder
gronds riool aanwezig was. In 1822 was er
in het gemeentehuis een bijeenkomst voor
aannemers die geïnteresseerd waren in de
aanbesteding voor de uitbreiding van het
hoofdriool in de Oranjestraat. Dat was er
dus al vóór 1822. Vlissingen onderscheid
de zich hiermee van de meeste andere
Nederlandse steden. Dat was merkwaardig
omdat de stad juist in deze periode een van
de meest berooide en armoedige steden
van het land was. Naar alle waarschijnlijk
heid had de aanleg van het riool onderdeel
uitgemaakt van de werkzaamheden die de
Fransen tussen 1795 en 1813 hebben uit
gevoerd in het kader van de vestingwerken.
Omdat de stad overvol was door de aanwe
zigheid van duizenden soldaten, moesten
er dagelijks enorme hoeveelheden afval en
rioolwater worden weggewerkt.
Nu moeten we ons niet teveel voorstel
len van dit soort vroege rioolstelsels. De
gangen waren gemaakt van gemetselde
of gestapelde bakstenen en werden zel
den geglazuurd waardoor ze poreus wa
ren. Ook de doorstroming was een pro
bleem omdat er in Nederland en zeker in
Vlissingen, geen hoogteverschil was. De
vuiligheid werd weggespoeld door andere
vuiligheid en in het gunstigste geval een
flinke regenbui. Op veel plaatsen zaten er
waarschijnlijk gaten in de gangen en wa
ren de straten verzakt waardoor er open
riolen ontstonden. De lozingen kwamen
uiteindelijk terecht in de Westerschelde.
In de loop van de negentiende eeuw werd
Aanleg van de riolering in
de Noordstraat omstreeks 1909
(Bron: Gemeentearchief Vlissingen,
beeldcollectie nr. FA7934)
10
Den Spiegel
