van het aantal zeebaden in dezelfde twee
perioden was 30 procent.
Een mooi percentage, maar veel lager
dan de groei die de Vlissingse stranden
in de eerste twintig jaar van de twintigste
eeuw hadden gekend: 300 tot 400 pro
cent! In de periode 1900-1905 namen
gemiddeld 6.000 mensen een zeebad. In
1919 waren dat er ruim 20.000. En die
waren niet zomaar gekomen. Vanaf 1872,
toen onder aan de duinen, op de plek
waar later de Leeuwentrap zou komen,
Badhuis Vlissingen werd geopend is er
door Vlissingse ondernemers en bestuur
ders hard gewerkt om de stad geschikt te
maken voor het toen opkomende toerisme
en dat ook uit te dragen. Ze werden daar
bij geholpen door de komst van de spoor
lijn, de start van de stoombootdienst op
Engeland en de aanleg van een tramver
binding met Middelburg. Met de benoeming
in 1878 van Arie Smit, tevens oprichter
van De Schelde, als burgemeester raakte
de ontwikkeling van Badplaats Vlissingen
in een stroomversnelling. Er kwamen meer
badkoetsen, de Badhuisweg werd aange
legd om de stad te verbinden met de bad
plaats en er werd een hotel gebouwd: het
Grand Hotel des Bains, dat in 1886 fees
telijk werd geopend. Op initiatief van Smit
werd de gemeente in 1883 voor 11.000
gulden eigenaar van de gebouwen, strand
stoelen en badkoetsen, waarmee ze zelf
het strand kon gaan exploiteren. In 1892
werd de Vereniging tot bevordering van het
Vreemdelingenverkeer in Vlissingen opge
richt die brochures maakte en verspreidde
en advertenties plaatste in landelijke kran
ten en tijdschriften. Ook adviseerde de ver
eniging de gemeente over de inrichting van
het strand en de boulevard. De ontwikke
ling van de badplaats kreeg ook na 1900
volop aandacht van het gemeentebestuur
en in het bijzonder van de energieke stads
bestuurder Jacobus van Niftrik Jr. die, met
tussenpozen, wethouder was van 1905 tot
1924. Vanaf 1906 was er een muziektent
en in 1907 werd de Leeuwentrap gebouwd
om de toegang tot het strand nog makke
lijker te maken. Er kwamen kiosken, wan
delpaden en zitbanken, 's Avonds zorgden
elektrische booglampen ervoor dat er veilig
kon worden gewandeld. Het aantal hotels
en pensions groeide en steeds meer ver
mogende particulieren wilden in de buurt
van het strand gaan wonen. De boulevard
kreeg haar eerste bebouwing en onder aan
de nieuwe trap verrees een groot villapark.
Vlissingen was in 1919 een voor die tijd
volwassen badplaats met de nodige voor
zieningen, een goede infrastructuur en
behoorde tot de top vijf van Nederland.
Jaarlijks werden er tussen de 20.000 en
30.000 zeebaden verkocht en dat was zes
keer zoveel als twintig jaar eerder. Het was
deze erfenis van twee generaties stadsbe
stuurders waarop de nieuwe burgemeester
in 1919 verder had kunnen bouwen. De
grafieken laten zien dat er wel wat bereikt
werd gedurende zijn ambtsperiode, de oor
logsjaren uitgezonderd, maar dat de groei
van 30 procent maar een fractie was van
hetgeen zijn voorgangers hadden gereali
seerd.
En toch kunnen we een aantal belangrij
ke en zeer aansprekende wapenfeiten op
toeristisch gebied aan Van Woelderen toe
schrijven. Een daarvan was het vliegveld
aan de noordgrens van Vlissingen waar
voor hij jarenlang ijverde. Al in 1921 wist
hij de net opgerichte KLM zover te krijgen
dat deze in de zomermaanden pleziervluch-
ten organiseerde boven Walcheren. In 1932
werd het vliegveld, een grasbaan, zelfs
eindpunt in een vaste luchtverbinding die
startte in Rotterdam en met een tussenlan
ding in Haamstede, eindigde in Vlissingen.
Een jaar later mochten de toestellen in de
zomermaanden vanuit Vlissingen nog een
stukje verder vliegen naar Knokke. Het
vliegveld voorzag in een behoefte en het
aantal vluchten steeg snel. In het topjaar
landden er 2.813 vliegtuigen. Of dit ef
fect heeft gehad op het strandtoerisme is
nog maar de vraag. Juist in de jaren dat
het vliegveld een sterke groei kende, nam
het aantal zeebaden af van 72.000 in 1934
naar 55.000 in 1939. De aanwezigheid van
een vliegveld zal zeker een rol hebben ge
speeld bij de beslissing van de directie van
De Schelde in 1934 om een afdeling vlieg
tuigbouw op te richten. In de jaren daarop
April 2015
