de haven waren, ondanks de landelijke bureaucratie en de tegenwerking van con current Rotterdam, succesvol en de wan- delpier, maar ook het vliegveld, zijn een on losmakelijk onderdeel van het collectieve Vlissingse geheugen geworden. Succesvol waren ook zijn pogingen om de zeevaart school, het loodswezen, de Stoomvaart Maatschappij Zeeland en de marine voor de stad te behouden toen die om uiteenlo pende redenen dreigden te vertrekken. Belangrijk voor de beeldvorming ten slotte was zijn houding tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij werd in 1941 actief voor de OD (Ordedienst), een van de gro tere geheime anti-Duitse organisaties in Nederland. In 1943 werd hij ontslagen en gevangen gezet, maar in datzelfde jaar weer vrijgelaten. Het laatste oorlogsjaar zat hij met zijn gezin ondergedoken op Noord-Beveland. Direct na de bevrijding kreeg hij zijn oude functie terug en gaf hij leiding aan de eerste opruim- en herstel werkzaamheden in de verwoeste stad. Ook dat heeft zonder twijfel indruk gemaakt, evenals de duur van zijn burgemeester schap: van 1919 tot 1945, 26 jaar. En dan rekenen we de oorlogsjaren gewoon mee, want voor de Vlissingers was en bleef Van Woelderen de enige echte burgemeester. Die eer was niet weggelegd voor de man die in 1943 en 1944 namens de NSB zijn plaats innam: Piet Callenfels, in de volks mond Piet Surrogaat genoemd. En dat zegt voldoende1. Over de auteur: PETER VAN DRUENEN (1952) is histo ricus en zeker niet in de laatste plaats, Vlissinger. Hij werkt momenteel aan het gedenkboek 'Vlissingen 700jaar'. 1 Volgens de overlevering had Callenfels deze naam gekregen omdat hij een nagemaakte ambtsketen droeg (de echte was zoekgeraakt). De kwalificatie 'surrogaat' kan echter ook betrekking hebben op zijn burgemeesterschap, waarbij de persoon Callen fels als surrogaat gezien werd voor zijn voorganger, Albert van Woelderen. Op 7 november 1944 keerde burgemeester Van Woelderen terug in het verwoeste Vlissingen. Hij kwam aan in de Dokhaven en klimt hier de kade op. (Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen) Bronnen - Alta, D.Y. (Alta's uitgevers- en courantenbedrijf), Vlissingen (Amsterdam, 1925) - Arnoldus, H., Vijftig jaar NV Haven van Vlissingen 1934-1984 (Vlissingen, 1984) Centraal Bureau voor de Statistiek, 111 jaar statis tiek in tijdreeksen 1899-2010 (Den haag 2010) - Gemeentearchief Vlissingen: Jaarverslagen van de gemeente Vlissingen 1919-1939 in: Vlissingsche Courant 1919-1939 - Jacobs, J.J. en Meerman A., 100 jaar toerisme in Wissingen (Vlissingen, 1992) Kautz, E.A., DerHafen von Vlissingen (Jena, 1933); Rapport geschreven in opdracht van de gemeente Vlissingen, inclusief de samenvatting van de ge meentelijke havendirectie - Kok, G. A. de, De Koninklijke Weg, honderd jaar ge schiedenis Koninklijke Maatschappij De Schelde te Vlissingen 1875-1975 (Middelburg, 1975) - (Redactioneel) 'De ontwikkeling van de N.V. Koninklijke Maatschappij De Schelde' in: De Schelde, orgaan van en voor het personeel van de N.V. Koninklijke Maatschappij De Schelde te Vlissingen (Vlissingen, 1950) - Clnger, W.S. en J.J. Westendorp Boerma, 'De steden van Zeeland' in: Archief. Vroegere en latere mede delingen voornamelijk in betrekking tot Zeeland, uitgegeven door het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen (Middelburg, 1955) - Woelderen, H.W. van, Woelwater. Een leven van overwinning. C.A. van Woelderen, burgemeester van Vlissingen 1919-1945 (Vlissingen, 1994) April 2015 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2015 | | pagina 15