Herstelwerkzaamheden
in 1944 aan de sluizen
en de Binnenhaven van
Vlissingen.
(Beeldcollectie
Gemeentearchief
Vlissingen; Foto Dert)
derniseringen, de haven kon profiteren van
stakingen in Antwerpen en wist zich te pro
fileren bij potentiële nieuwe klanten. Het
aantal tonnen goederen dat werd overge
slagen verzesvoudigde in een paar jaar en
niets leek een verdere groei meer in de weg
te staan. De Tweede Wereldoorlog gooide
echter roet in het eten. In 1944 was er van
het havencomplex niet veel meer over en
kon Vlissingen opnieuw beginnen. Voor de
zoveelste keer.
1964
Tussen 1961 en 1964 werd een grote nieu
we haven gebouwd in het Sloegebied ten
oosten van Vlissingen. Scheepswerf De
Schelde zocht naar mogelijkheden om een
reparatiewerf aan diep vaarwater te bou
wen en de provincie Zeeland had de wens
om een haven- en industriegebied aan te
leggen zonder dat daarvoor landbouwgrond
opgeofferd moest worden. Sinds de waters
noodramp van 1953 bestonden al plannen
om de Sloedam te verbreden en het hele
zuidelijke Sloe in te polderen. Het nieuwe
gebied groeide in de jaren zestig en zeven
tig uit tot een industrie- en havencomplex
van bijna 800 hectare, maar zou Vlissingen
nooit een concurrerende positie verschaf
fen ten opzichte van Rotterdam, Antwerpen
en Gent. De industrie kreeg de overhand
en de havens dienden voor een belangrijk
deel als ondersteuning voor de bedrijven.
Deze kregen echter, direct vanaf de begin
jaren, veel kritiek vanuit de steeds belang
rijker wordende milieubeweging. Dit werd
nog versterkt door de komst in 1973 van
een kerncentrale aan de oostkant van het
gebied. De centrale moest voldoen aan de
vraag naar energie van de nieuwe industrie-
en die er wel kwamen, maar veel minder
dan de aantallen waarmee was gerekend.
Er zijn inmiddels weer veel bedrijven ver
dwenen. De eerste tien jaar van de eenen
twintigste eeuw kwam er een discussie op
gang over de vestiging van een container-
terminal. Het was vooral de milieubeweging
die hierop tegen was. Een dergelijke haven
zou ten koste gaan van het landschap en
nauwelijks werkgelegenheid opleveren. Het
is echter niet uit te sluiten dat er ook krach
ten waren vanuit Antwerpen en Rotterdam
die de ontwikkeling van het project tegen
hielden.
Oorzaken
In de hierboven genoemde jaren was er
steeds sprake van het patroon zoals we dat
eerder vaststelden: een investering, een
korte periode van groei en voorspoed en
tenslotte een terugval. Als we gaan zoeken
naar de oorzaken die de motor vormden
van dit patroon wordt het ingewikkelder.
Iedere periode kende zijn eigen specifieke
omstandigheden die van invloed waren op
de gebeurtenissen zoals hiervoor geschetst.
Juli 2015
19