Nieuwbouw, nieuwbouw en nog eens
nieuwbouw
Zichtbaar verleden (Vlissingen 1315-2015)
Hier vindt u het veertiende artikel van de reeks 'Zichtbaar verleden (Vlissingen 1315 - 2015)
die bestaat uit zestien verhalen over de geschiedenis van Vlissingen. De reeks is geschreven
in het kader van het zevende eeuwfeest van Vlissingen, dat in 1315 haar stadsrecht kreeg
en dit jaar haar 700-jarig bestaan viert. Het bijzondere aan de verhalen is dat ze geschreven
worden uitgaande van een nog aanwezig overblijfsel uit de geschiedenis van Vlissingen. Dat
kan een document zijn, maar ook een voorwerp, een schilderij, een standbeeld, een stadsge
zicht of een gebouw. De redactie verwacht zo een brug te slaan tussen de op schrift gestelde
geschiedenis in Den Spiegel en de te bezichtigen ofte raadplegen originele overblijfselen in
het muZEEum, het Gemeentearchief Vlissingen en de stad zelf. In dit veertiende artikel staat
de wederopbouw van Vlissingen na 1945 centraal.
Zichtbaar verleden (Vlissingen 1315 - 2015),
deel 14: Wederopbouw 1945-1990, waarom Vlissingen koos voor sloop
en niet voor restauratie
Peter van Druenen
ln december 1988 werd de monumentale muur
van de voormalige smederij van de Koninklijke
Maatschappij De Schelde op de hoek van de
Aagje Dekenstraat en het Betje Wolffplein
gesloopt. Veel Vlissingers hadden daar moeite
mee. De muur bepaalde meer dan tachtig jaar
het beeld van de toegang tot de binnenstad en
stond landelijk bekend als een industrieel
monument van de eerste orde. Toegegeven, de
facelifts van de laatste jaren, zoals de stalen
kraag, waren niet echt mooi uitgevallen en de
ramen lekten dat het een aard had, maar de
muur zelf had nog niets aan uitstraling en kracht
ingeboet. Restauratie was mogelijk, maar dat
kostte miljoenen en die had Vlissingen niet
beschikbaar. Althans niet voor het behouden en
conserveren van monumenten. De sloop was
een feit en enkele jaren later stonden er op de
vrijgekomen grond een nieuw winkelcentrum,
een parkeergarage en een complex met
78 appartementen.
De sloop van de voormalige smederij van De Schelde
op de hoek van het Betje Wolffplein en de Aagje
Dekenstraat in december 1988. (Beeldcollectie
Gemeentearchief Vlissingen; Foto Dert)
De gebeurtenissen in 1988 zijn illustratief
voor de manier waarop er in Vlissingen ge
durende de negentiende en twintigste eeuw
is omgegaan met het bouwkundig erfgoed.
In de keuze tussen restaureren enerzijds of
Den Spiegel
4
