11
maar twee Russen in Vlissingen. Zij werden
bij het betreden van de werf begeleid door
een bewaker en mochten alleen op plaat
sen komen waar voor Russische rekening
werd gewerkt. De Marine was daarmee ak
koord, de hele zaak werd beschouwd als
een orkaan in een glas water.
Wel adviseerde hij vooraf beter contact en
overleg tussen de betrokken instanties.
Een dag later wees hij er nog fijntjes op dat
de vele Nederlanders op de werf blijkbaar
wel allemaal gecontroleerd konden worden
en een paar verdachte vreemdelingen niet.
Bezoek
Einde juli bezochten twee Russen, vermoe
delijk van de Handelsvertegenwoordiging,
het schip dat toen in het dok lag. Zij kregen
een lijst van sinds 1 juni verrichte werk
zaamheden onder andere het aanbrengen
van provisorische verlichting, opslag van
alle losse onderdelen, ontgassen, deel van
het dek verwijderd om twee dieselmotoren
te kunnen uitnemen, roer, stuurketting en
stuurmachine verwijderd, enzovoorts.
Van 16 tot en met 18 augustus was er weer
Russisch bezoek. Na afloop werd vergaderd
in het kantoor van projectleider Niemeijer.
Er werd uitgebreid gesproken over de huid
onder de waterlijn. Door de KMS was ge
constateerd dat moest worden afgeweken
van wat in het contract was overeengeko
men, zowel in dikte als oppervlakte. De
Russen wilden daarover niet beslissen en
vroegen om een nadere uitwerking.
Ook de volgende dagen werd het schip
bezocht en werd gesproken over huid- en
dekplaten, kabels, kombuis en hijswerk
tuigen. Vrijwel in alle gevallen konden of
wilden de Russen geen beslissing nemen of
vroegen om nadere uitleg of tekeningen.
De Russen komen!
Volgens artikel 8 van het contract had de
eigenaar het recht surveyors aan te wijzen.
Zij hadden tijdens werktijd vrije toegang tot
de werf, tekenkamer en werkplaatsen waar
het werk werd uitgevoerd. Dat recht werd
door securitymaatregelen wel beperkt.
Ook moest de werf alle noodzakelijke ma
terialen en instrumenten leveren om te
kunnen controleren en testen. Verder moest
de KMS een kantoor met telefoon ter be
schikking stellen.
In juni vroeg de Nederlandse ambassade
in Moskou voor zeven Russen een visum
aan. Na overleg met het Ministerie in Den
Haag werd volstaan met het verlenen van
vier. Eind augustus arriveerden Sergueev,
Eremine en Quertsev in Vlissingen, zij wer
den vergezeld door Zbaikov, die ook zijn
vrouw uit Moskou liet overkomen. Zbaikov
Hotel restaurant-café Monopole,
Nieuwendijk 4, circa 1950.
(Fotocollectie
Gemeentearchief Vlissingen)
14
Den Spiegel
