Cees van der Burght (1931 -201 5) Ad Tramper Begin juli overleed de Vlissingse beel dend kunstenaar Cees van der Burght. Hij liet een oeuvre na waar je een diepe buiging voor maakt. Het muZEEum en het gemeentearchief Vlissingen beheren een groot deel van dit oeuvre. De Tweede Wereldoorlog maakt het grootste deel van zijn werk uit, maar daarnaast verbeeldde hij ook de Engelse aanval op Vlissingen in 1809 en de Vlissingse vrijheidsstrijd in 1572. Ook gaf hij het Walcherse landleven op talloze manieren weer. Talrijk zijn de olieverven, technische teke ningen, aquarellen, maquettes, krijtteke ningen en sculpturen die onder zijn handen vorm kregen. Cees van der Burght maakte als jongen de Tweede Wereldoorlog mee, het zou zijn verdere leven bepalen. Samen met zijn vrouw Debbie nam hij na de oor log talrijke bunkers letterlijk de maat, met als resultaat tekeningen en maquettes van deze bunkers op schaal. Precieze docu mentaire reconstructies. Zijn gevoel als kunstenaar lag meer in het werk met krijt of olieverf, waarbij z'n kleurgebruik af en toe doet denken aan het magisch realisme. Hij maakte ook werk waarbij hij door de ogen van een jongen van een jaar of tien naar de Tweede Wereldoorlog keek. De ogen van Cees zelf. Het ultieme voorbeeld is een beeldje, hemzelf voorstellend, met schooltas en een helm op. Aan de ene kant kijken we naar het verhaal door de ogen van een volwassene en aan de andere kant door de ogen van een scholier. Hij gebruik te allerlei technieken en vormen, waardoor de Tweede Wereldoorlog in al zijn facetten te zien is. Vooral wat het met een mens doet. Die samenhang in zijn werk was voor Cees belangrijk. Zo moest het worden ge toond. Die geschiedenis wilde hij uitdragen. Hij voelde zich niet altijd begrepen en vond ook dat zijn werk niet voldoende aandacht kreeg. Vorig jaar dreigde hij nog werk van Cees als jongetje van tien jaar oud; met helm en schooltas, (sculptuur Cees van der Burght; fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen) hem terug te halen uit het muZEEum. Het idee dat zijn werk misschien allemaal voor niets was geweest stemde hem af en toe droef. Toch kwam ook dit weer goed. Zijn hele leven besteedde hij aan de beel dende kunst. Vakanties werden er voor op geofferd, zijn vrouw Debbie steunde hem altijd. Sterker, zonder zijn Debbie was het hem nooit allemaal gelukt. In zijn werkzame leven was Cees technisch illustrator bij defensie. Ook was Cees van der Burght een verteller pur sang. Hij schuwde de apocalyptische voorstelling niet. Een explosie werd door hem niet als een doffe klap ervaren maar als een explosie waarbij je de luchtdruk voelde vibreren tot in elke cel, en passant noemde hij dan ook nog even het aantal cellen. Cees had een apart vocabulaire en gebruikte woorden als visualisatie, dimen sie en multiversum. Hij geloofde ook in een reis door dat multiversum, een reis waar aan hij nu is begonnen. Vlissingen heeft vooral ook een militair- strategische geschiedenis. Het werk van Cees van der Burght is bij uitstek geschikt om die geschiedenis te verbeelden. Aan het muZEEum en het gemeentearchief de taak om zijn werk uit te dragen. Oktober 2015 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2015 | | pagina 5