Cees van der Burght (1931 -201 5)
Ad Tramper
Begin juli overleed de Vlissingse beel
dend kunstenaar Cees van der Burght.
Hij liet een oeuvre na waar je een diepe
buiging voor maakt. Het muZEEum en
het gemeentearchief Vlissingen beheren
een groot deel van dit oeuvre. De Tweede
Wereldoorlog maakt het grootste deel van
zijn werk uit, maar daarnaast verbeeldde
hij ook de Engelse aanval op Vlissingen
in 1809 en de Vlissingse vrijheidsstrijd in
1572. Ook gaf hij het Walcherse landleven
op talloze manieren weer.
Talrijk zijn de olieverven, technische teke
ningen, aquarellen, maquettes, krijtteke
ningen en sculpturen die onder zijn handen
vorm kregen. Cees van der Burght maakte
als jongen de Tweede Wereldoorlog mee,
het zou zijn verdere leven bepalen. Samen
met zijn vrouw Debbie nam hij na de oor
log talrijke bunkers letterlijk de maat, met
als resultaat tekeningen en maquettes van
deze bunkers op schaal. Precieze docu
mentaire reconstructies. Zijn gevoel als
kunstenaar lag meer in het werk met krijt
of olieverf, waarbij z'n kleurgebruik af en
toe doet denken aan het magisch realisme.
Hij maakte ook werk waarbij hij door de
ogen van een jongen van een jaar of tien
naar de Tweede Wereldoorlog keek. De
ogen van Cees zelf. Het ultieme voorbeeld
is een beeldje, hemzelf voorstellend, met
schooltas en een helm op. Aan de ene kant
kijken we naar het verhaal door de ogen
van een volwassene en aan de andere kant
door de ogen van een scholier. Hij gebruik
te allerlei technieken en vormen, waardoor
de Tweede Wereldoorlog in al zijn facetten
te zien is. Vooral wat het met een mens
doet. Die samenhang in zijn werk was voor
Cees belangrijk. Zo moest het worden ge
toond. Die geschiedenis wilde hij uitdragen.
Hij voelde zich niet altijd begrepen en vond
ook dat zijn werk niet voldoende aandacht
kreeg. Vorig jaar dreigde hij nog werk van
Cees als jongetje van
tien jaar oud; met
helm en schooltas,
(sculptuur Cees
van der Burght;
fotocollectie
Gemeentearchief
Vlissingen)
hem terug te halen uit het muZEEum. Het
idee dat zijn werk misschien allemaal voor
niets was geweest stemde hem af en toe
droef. Toch kwam ook dit weer goed.
Zijn hele leven besteedde hij aan de beel
dende kunst. Vakanties werden er voor op
geofferd, zijn vrouw Debbie steunde hem
altijd. Sterker, zonder zijn Debbie was het
hem nooit allemaal gelukt.
In zijn werkzame leven was Cees technisch
illustrator bij defensie.
Ook was Cees van der Burght een verteller
pur sang. Hij schuwde de apocalyptische
voorstelling niet. Een explosie werd door
hem niet als een doffe klap ervaren maar
als een explosie waarbij je de luchtdruk
voelde vibreren tot in elke cel, en passant
noemde hij dan ook nog even het aantal
cellen. Cees had een apart vocabulaire en
gebruikte woorden als visualisatie, dimen
sie en multiversum. Hij geloofde ook in een
reis door dat multiversum, een reis waar
aan hij nu is begonnen.
Vlissingen heeft vooral ook een militair-
strategische geschiedenis. Het werk van
Cees van der Burght is bij uitstek geschikt
om die geschiedenis te verbeelden. Aan het
muZEEum en het gemeentearchief de taak
om zijn werk uit te dragen.
Oktober 2015
3