en Westkapelle, terwijl de Canadezen de
Sloedam veroverden. Tenslotte was op
8 november Walcheren bevrijd.
De aanvoer van D-day componenten naar
Walcheren
Kort na de inundatie van Walcheren werd
er binnenkamers op verschillende niveaus
nagedacht over het herstel van de dijken
en de droogmaking van het schiereiland.
Onder supervisie van Rijkswaterstaat werd
een speciale afdeling opgericht, de Dienst
Droogmaking Walcheren (D.D.W.) met een
kantoor in Middelburg.
De geallieerden boden D-day materieel
aan voor het herstel van de dijken, hoewel
veel waterstaatingenieurs daar moeite mee
hadden, en vooral dachten op traditionele
wijze de dijkgaten te sluiten. Immers, eeu
wenlang had men dijken gemaakt met klei,
zandzakken en rijsbedden.
Men ging overstag en kocht invasie materi
eel in Engeland. De aanvoer van het D-day
materieel kwam maar moeizaam op gang,
mede door een tekort aan sleepboten. Op
1 november 1945 waren er onder andere
81 betonnen beetles, 18 stalen beetles,
5 betonnen intermediate pontons en nog
tientallen ander voormalig D-day materieel,
aangevoerd.
De grote Phoenix-caissons van het type Bx
kwamen in het najaar richting de Schelde
en werden over het algemeen geparkeerd
in Terneuzen, gezien de haven van Vlis-
singen onbruikbaar was. In totaal werden
8 Phoenix-caissons aangekocht voor het
dijkherstel en overgebracht naar Zeeland.
Het sluiten van de dijkgaten
Het dijkgat van de Nolledijk stond als eerste
op de planning om te sluiten, maar vormde
een groot probleem voor de waterbouwers.
Het gat was in de loop van de maanden vrij
diep uitgesleten.
Men transporteerde een mengsel van zand
en water via een persleiding over de boule
vard richting Nolle, echter het zand spoelde
deels weg. De D.D.W. moest naar andere
middelen uitkijken en men besloot D-day
Het dichten van het gat in de Nolledijk, 1945; teke
ning Arie aan de Wiel. (Historisch Topografische Atlas
Gemeentearchief Vlissingen)
Bx-caissons voor Westkapelle. (Foto N. Flipse-Roelse)
onderdelen te gaan gebruiken, hoewel daar
aanvankelijk, zoals we zagen, veel argwaan
tegen bestond. Men besloot naast scheeps
wrakken en andere oorlogsresten, veertien
zogenaamde betonnen beetles te laten af
zinken.
Dit werkte wonderwel, echter een najaars
storm gooide roet in het eten. Een deel van
de beetles spoelde uit het gat. Opnieuw
gingen de dijkwerkers aan de slag en men
zag kans het dijkgat min of meer te slui
ten. Weer sloeg een najaarsstorm toe en
het gat was nog steeds niet gesloten. Nadat
nog meer voormalig D-day materieel in het
sluitgat was verwerkt kon de dijkbres ein
delijk gesloten worden.
Later ontstond hier een soort natuurlijke
baai en heden ten dage is de Nolle een ge
liefd strand voor de Vlissingers en toeristen.
Januari 2017
15
