m Zicht op het pand, hoek Oostzij en Kerkstraat, waar van 1854 tot in 1863 het eerste Vlissingse bedrijf van Ouwerkerk was gevestigd. Links de zogenaamde IJzeren Brug. (Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen) minuten loopafstand zitten één kok en pasteibakker en maar liefst drie suiker en banketbakkers. En dan is er nog de bakkerij van Willem Hoogenstraaten die zich met voorsprong aan het profileren is als luxezaak in ontwikkeling.7 Opnieuw is er geen ruimte voor de jonge Ouwerkerk. In april 1842 sluit hij de deuren en zijn rekeningen.8 Hij vertrekt weer, nu alleen. Zijn gezin blijft achter in Leiden bij de zuster van zijn vrouw en haar man, broodbakker Vlek aan de Leidse Beestenmarkt.9 Ondernemerszin en risico Hoe en waarom hij in Zeeland terecht is gekomen is onbekend, maar hij wordt vanaf het najaar 1843 genoemd als inwonend knecht van de Vlissingse banketbakker Veraart, gevestigd aan de Oostzij (oude haven) op de hoek van de Kerkstraat. Tien jaar lang werkt hij als bakker in loondienst. Met uitzondering van een korte zijstap naar Middelburg, zal Vlissingen zijn woonplaats blijven. Wanneer zijn patroon Veraart de bakkerij staakt en het pand verkoopt, neemt Ouwerkerk het in de vroege zomer van 1854 over in huur. Hij kondigt, voor de derde keer, de opening aan van zijn eigen bedrijf. Gewoon brood wordt nu zeker niet meer gebakken, maar met de aanwezigheid van een tien- tot twintigtal andere bakkers in de stad is daar ook geen gebrek aan. Het zwaartepunt komt te liggen op zoet en zout banket, maar ook luxere specialiteiten als schildpaddensoep, punch en ijs. Dit kan niet anders beschouwd worden dan als een derde risicovolle keuze. In Utrecht en Leiden was hij één van de vele mo derne banketbakkers, meegaand in een maalstroom van vernieuwingen in het vak. In Vlissingen, op Walcheren, in heel Zee land is hij nu één van de eersten. Dat is een risico op zich, want is er een markt om zijn amibities waar te maken? Het zijn de jaren 1850 en vergeleken met Holland en Utrecht, waar de nieuwe economische bloei nu letterlijk goed op stoom raakt, sukkelt Zeeland er wat mismoedig achteraan. Er April 2017 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2017 | | pagina 15