de gehele gevel boven de vergrote etala ges kwamen glas-in-lood ramen in art- nouveaustijl. Voordat het pand in de jaren negentig van de twintigste eeuw werd ge sloopt zijn deze ramen er voorzichtig uitge haald en functioneert een aantal, gerestau reerd als raam van mijn woning. Op woensdag 12 november 1930 werd Speckens' Brood- en Banketbakkerij her opend, beleefd aanbevelend. De verbou wing had slechts negen weken geduurd. Op vrije dagen maakte Leo met de kin deren flinke wandelingen, zoals langs het strand van Walcheren, soms tot Zoute- lande of langs het kanaal naar Middelburg en verder naar Veere of naar Ritthem en Fort Rammekens. Sidonie ging nooit mee, want ondanks dat zij uit de schoenhandel kwam, heeft ze nooit goede wandelschoe nen kunnen vinden. Zij bleef maar liever thuis met de administratie en postbeant- woording, vroeger werd meer geschreven dan tegenwoordig. Het leven in en om de bakkerij De bakkerij met banketbakkerij en woon huis, die Pierre Speckens in 1887 had laten bouwen, waren voor die tijd ruim bemeten, zodat er in het huis twee gezinnen konden wonen. De eerste verdieping was apart via een vrij hoge trap te bereiken. Ten tijde van de nieuwbouw in 1887 was de logistiek nog niet uitgevonden. Dit kwam tot uiting bij de indeling van bakkerij en banketbakkerij. Boven de ruime bakafde- ling op de begane grond, was een deeg- zolder, waar een grote elektrische deeg- kneder stond. Daarboven was de opslag van de bloem. Het was een enorm gesjouw, want zakken van 50 kg moesten langs twee erg steile trappen naar boven gezeuld worden. Er gebeurden dan ook wel eens ongelukken. De ovens werden gestookt met steenkool, die soms nog wat kleiner gemaakt moest worden. De opslag hiervan was achter de bakkerij buiten in een keet. Ook hier moesten de dragers door de poort aan de straat en een trapje achter de bakkerij naar het plaatsje daarachter. Mijn oom Guust schreef: "Ik herinner nog goed de mannen met een puntzak op het hoofd met zwart omrande ogen". Na de oorlog liet zijn broer Charles de oude ovens vervangen door een moderne grote buisoven die met gas gestookt werd. De bakkers zelf hadden een kleedruimte op het achterplaatsje en moesten dus uit de hitte naar dat koude hok over het Interieur met personeel van de bakkerij, circa 1900. (Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen) April 2017 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2017 | | pagina 27