gaat met die van Den Helder en uit Vlis- singen verdwijnt. Samen met het ophef fen van de vesting komt Vlissingen weer terecht in een slechte economische situatie. Toch geeft het opheffen van de vesting Vlissingen de kans om nu eindelijk te gaan groeien. Zodra de vestingwerken zijn ver dwenen kunnen de inwoners van Vlissin gen de buitengebieden gaan ontwikkelen. Zeker door de aanleg van het kanaal door Walcheren ontstaan er veel mogelijkheden tot economische groei. Langs het kanaal bestaat de mogelijkheid tot de bouw van laad- en losplaatsen. "dan zullen de practische kennis en de vaardigheid der Vlissingers boven anderen in al wat op scheepvaart betrekking heeft menige vrucht plukken van de uitgebreide vaartdie langs het kanaal en bij het station van den spoorweg zal plaats hebben" Vlissings Weekblad 12-1-1867) De komst van de spoorlijn Bergen op Zoom-Vlissingen geeft samen met de aan leg van het Kanaal door Walcheren de stad de positieve opleving die het hard kan ge bruiken. Zo blijkt maar weer welke rem ming vestingwerken hebben op de ont wikkeling van een stad. Want zonder het beschikbaar komen van de vestinggronden had het kanaal door Walcheren nooit aan sluiting gekregen op de stad. Afbeelding waarop te zien is dat de oostelijke vestingwallen zijn verdwenen, 1873. (Historisch Topografische Atlas, Gemeentearchief Vlissingen) De ontmanteling van de vesting begint in 1869. Maar het zal zeker tot begin twintigste eeuw duren voordat alle vestingwerken ook echt zijn verdwenen. Wat overblijft van het verleden Glacisstraat en Duinpoortweg zijn enkele namen die nog herinneren aan de vesting- tijd. Het mooie van de ligging van deze straten is de overeenkomst met vroeger. Het glacis liep waar nu de Glacisstraat is en de Duinpoortweg ligt op de plek waar ooit de Duinpoort stond. Hetzelfde geldt voor de Singel; hier liep tot ver in de negentiende eeuw de voorgracht. Op de boulevard zijn ook nog herkennings punten zichtbaar. Te beginnen bovenaan de Coosje Buskenstraat. Hier is nog een heel klein deel te zien van de Westbeer met monnik. Dan volgt van de boulevard tot aan Michiel de Ruyter het verloop van het oude zeefront met daarop gelegen een aantal bastions. Deze zijn nog steeds te herkennen. Verder oostelijk is het laatste bestaande bastion van het zeefront te zien met daarop de Oranjemolen. De in 2016 gerestaureerde Oostbeer gelegen aan de Commandoweg is het laatste zichtbare en tastbare deel van de vesting. (Foto Edwin Tilroe) Over de auteur: EDWIN TILROE, geboren in VlissingenOptiekondernemer in de binnenstad van Vlissingen. Geïnte resseerd in de lokale geschiedenis. Pu bliceert regelmatig artikelen op zijn blog: flessinghe.nl. Oktober 2017 r jfffcr-'TI1*^*^'Mifl''

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2017 | | pagina 11