te zien op de aangegeven plek, krijgen we de indruk dat we hier te maken hebben met een voormalig dorpje of gehucht, maar niets blijkt minder waar... Eerste kennismakingen De kust van Namibië werd aan het einde van de vijftiende eeuw eerst door Portu gezen bevaren. Pas anderhalve eeuw later kwamen de kustverkenningen door Neder landers van de grond; schepen die vanuit de Nedert anden op weg waren naar de Kaap kot onie, die in 1652 in zuidelijk Afrika was opgezet, kwamen hier immers langs. Men beoordeelde het onherbergzame, woestijn achtige kustgebied als onaantrekkelijk en niet interessant voor de handel. Dit stuk van Afrika werd daarom met rust gelaten. Was de kust enigszins in kaart gebracht, het nauwelijks bewoonde binnenland van wat nu Namibië heet, was volledig onbekend terrein voor Europeanen. Naarmate de Kaapkolonie meer inwoners kreeg, werd de vraag naar bouwland steeds groter. Daarom werden er diverse verkenningsexpedities georganiseerd waarvan enkele bekendheid kregen. In 1738 ging een groep boeren, samen met een aantal van hun werknemers, op avon tuur. Vanuit de Kaapkolonie trokken zij in de richting van de Grote Rivier, lokaal de Gariep geheten. Ten zuiden en noorden van deze waterloop kwamen de boeren terecht in Namaqualand, een gebied waar het oor spronkelijke Namavolk leefde. Helaas werd de expeditie overschaduwd door geweld van de boeren tegen lokale stammen. In 1760 ging vanuit het zuiden een expedi tie onder leiding van Jacobus Coetzee naar de Grote Rivier. Deze tocht werd onderno men met toestemming van de koloniale autoriteiten, die zo controle hielden over een dergelijke expeditie. Coetzee en zijn mannen bereikten na 'eenige dagen reijsen van de groote rivier' het huidige stadje Warmbad. Coetzee was naar eigen zeggen de eerste Nederlander of zelfs Europeaan die dit gebied bereisde. Dat klopt, mits we de expedities die niet onder de VOC-vlag vielen, en destijds als illegaal werden be schouwd, buiten beschouwing laten. VOC-dienaar Robert Jacob Gordon (1743-1795). (Iziko Museum; William Fehrverzameling; wikimedia commons) In 1761-1762 vertrokken kapitein-boer Hen drik Hop uit Stellenbosch en zijn compag nons onder auspiciën van de VOC in noorde lijke richting. Ook zij staken de Grote Rivier over en trokken nog verder het binnenl and in. Tot slot maakte Willem van Reenen in 1791-1792 een reis door Namaquat and. Hij drong het verst het binnenland in, maar liefst tot aan de huidige stad Rehoboth. VOC-dienaar Robert Jacob Gordon gaf de Grote Rivier in 1779 de naam Oranjerivier, naar het Huis Oranje-Nassau. Gordon, een Nederlander van Schotse afkomst, maakte vele reizen, waaronder enkele om en na bij 'zijn' rivier. De naar het Nederlandse vorstenhuis genoemde waterloop vormt nu de zuidgrens van Namibië met buurland Zuid Afrika. Duits en Zuid-Afrikaans Tussen 1884 en 1915 was het gebied dat de tegenwoordige staat Namibië omvat een Duitse kolonie met de naam Zuid West 4 Den Spiegel

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2018 | | pagina 6