Het Vlissinger Hooft op Nova Zembla, uit: Atlas van Loon, 1664.
Rusland om een noordelijke vaarroute naar
China te zoeken. Twee eerdere en tegelijk
mislukte pogingen stonden onder bevel
van stuurman Willem Barentsz. Deze der
de expeditie stond wederom onder leiding
van Barentsz, nu aangevuld met Jacob van
Heemskerck. Bij het eiland Nova Zembla
liep het schip van de beroemd geworden
ontdekkingsreizigers vast in het poolijs.
De bemanning moest negen barre maan
den overwinteren in een zelfgebouwd huis,
dat we kennen als Het Behouden Huys. Het
onderkomen beschermde hen tegen de ex
treme kou en ijsberen. Na de winter bereik
ten twaalf overlevenden in open sloepen
de bewoonde wereld. De overblijfselen van
de overwintering, zoals huisraad, wapens
en gereedschap, werden pas in de negen
tiende eeuw gevonden. Een deel ervan is
te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam.
Op Nova Zembla werden vele Nederlandse
namen in het leven geroepen en op de
kaart gezet. Zo ligt Vlissinger Hooft of Kaap
Flissingsky aan de noordoost kust van het
deeleiland Severny, op ongeveer vijftig ki
lometer van de plek waar Het Behouden
Huys werd opgezet.
Naschrift Namibië
Tot mijn verbazing ontving ik, nadat mijn
bijdrage over Vlissingen in Namibië al was
gepubliceerd in Den Spiegel (jaargang 36,
nummer 1), opnieuw een e-mail van de
Namibia Wissenschaftliche Gesellschaft;
nu namens de Namibia Scientific Society
Library. Er bleek een derde boerderij Vlis-
singen in Namibië te zijn! Dit bedrijf bestaat
nog altijd. Het bevindt zich in het noorden
van het land, bij de stad Grootfontein. Met
de gegevens van oude adresboeken als be
wijs kunnen we concluderen dat deze boer
derij Vlissingen al zeker honderd jaar oud
is.
In tegenstelling tot de boerderijen in de pro
vincie !Karas is dit bedrijf, voor Namibische
begrippen althans, van kleine omvang,
namelijk 231 hectare. Omdat de jaarlijkse
regenval in de noordelijke regio hoger is,
richten boeren zich hier, naast het houden
van vee, op landbouw. Graan en maïs zijn
de belangrijkste producten.
De meeste van de bovengenoemde 'Vlis-
singens in de wereld' werden al eerder door
Jaco Simons beschreven in de rubriek 'Wal
cheren van de Kaart' van het blad De Wete
(Heemkundige Kring Walcheren). Soms
verschenen ze als onderdeel van een artikel
in Den Spiegel. Voor bronvermeldingen zie
de sectie Artikelen op www.lacoda.nl
Over de auteur: JACO SIMONS studeerde
kerkorgel en piano aan het conservato
rium. Naast zijn activiteiten als musicus
publiceerde Jaco veelvuldig over diverse
thema's betreffende de historie van Wal
cheren. Zijn artikelen verschenen in de
bladen Den Spiegel, Arneklanken, Klaver
Vier, Nehalennia, Saillant en De Wete.
Online te vinden op www.lacoda.nl
April 2018
9
