Verre van Vlissingen
Jaco Simons
Vlissingen in de wereld
In een serie van vier artikelen in Den Spiegel
maken we kennis met de naam Vlissingen, of
Flushing, in het buitenland. Na intensief
speurwerk wist auteur Jaco Simons in dit kader
eilandjes, stadjes, dorpjes, straten, forten en
plantages te traceren. Ook een stadswijk, een
plein, een boerderij en zelfs een café komen aan
bod. Hoewel ze dezelfde naam dragen, zijn alle
Vlissingens uniek; er is geen Vlissingen
identiek, 'verre van'.
De reeks start met een bijdrage over het dorpje
Flushing in Cornwall, Engeland. Daarna volgen
het drietal Flushings in de Verenigde Staten en
het duo Vlissingen Noord en Suid in Namibië.
Dat 'in den verre' de plaatsnaam Vlissingen
vaak verband houdt met het (Zeeuwse)
koloniale verleden, blijkt uit de onderwerpen
die voorbij komen in de loop van onderstaande,
afsluitende bijdrage.
Naar de zuiderburen
genoemd, hoewel sommigen de naams
verklaring zoeken in de vroegere bodemge
steldheid van deze plek. 'Vlis' of 'vlissing'
zou waterplas betekenen. Die lezing lijkt
niet erg waarschijnlijk.
Er wordt beweerd dat de beroemde Vlaam
se schilder Pieter Paul Rubens ooit in Vlis-
singhe logeerde. In de gelagkamer staat
een stoel waarin de kunstenaar zou hebben
gezeten. Dit plezante verhaal is misschien
ontstaan als grap van een paar stamgasten
dat 't zot had.
Straten die zijn genoemd naar Vlissingen
treffen we vanzelfsprekend aan op diverse
plaatsen in Nederland. Maar ook in het bui-
tenl and ontbreekt de Walcherse stad niet.
Zowel ver weg, in het Zuid Amerikaanse
land Guyana, als dichter bij huis, in Allen-
Café Vlissinghe te Brugge.
We brengen een bezoek aan het nabije bui
tenland, want zo kunnen we het dicht bij
Walcheren gelegen België gerust noemen.
Eerst doen we Brugge aan. Daar bevindt
zich in de Blekersstraat de uitspanning Her-
berghe en Café Vlissinghe. Het uithang-
bordje aan de muur van het pand geeft het
jaartal 1515 weer. Vlissinghe zou daarmee
het oudste café zijn van Brugge.
De oorsprong van het dubbele pand waarin
Vlissinghe is gehuisvest gaat zelfs terug tot
de late vijftiende eeuw. Als gevolg van ver-
of herbouw, met onder meer de vervanging
van houten gevels door stenen exemplaren,
is de huidige structuur echter vooral zeven
tiende eeuws. De zogeheten opkamer, die
als gelagkamer dienst doet, is daarvan een
typisch kenmerk.
Het ligt het meest voor de hand dat de
herberg naar de Walcherse havenstad is
April 2018
3
