De tabakswinkel van
J. de Jonge,
Bellamypark 24,
1958. Fotocollectie
Gemeentearchief
Vlissingen; foto Dert.
De middenstand op het Bellamypark was
goed vertegenwoordigd. We hadden Jansen
de viswinkel, Renaissance de meubelzaak,
Dockheer de opticien, Grool de snoep
winkel, Heystek de kleding, Jansen pru l-
ar ia, Kees in het Bellamypark (fietsen-
zaak) Schouwenaar de keurslager, juwelier
Weijens, Volmer de kruidenier, stoffenhuis
De Hond, Van den Berg elektro, De Vey
Mesdagh boekhandel en drukkerij aan de
noordzijde en nog enkelen. Bijna allemaal
nog met die fraaie zware houten etalage
kozijnen en kelderluiken voor het pand.
En verder veel kroegen. Bekende namen
als De Witte Ballons (nu blauw gekleurd),
Michieltje, Nouts Cafetaria, Café Bellamy,
Hotel Goes, Café de Vriendschap, Corner
House en de snackbar Van Dunnes op de
hoek van de Breestraat. Daar stond een
jukebox (Rock Ola) waar je voor een stuiver
de laatste hits kon horen.
Café Oostende was op de hoek van het
Groenewoud, waar de brand begon die ons
in 1967 alles afnam.
Zelf heb ik de nodige stapuren in de be
nen zitten. Vooral de Boemerang aan de
Nieuwendijk was favoriet. Ik heb er nog ge
werkt tijdens mijn diensttijd in Middelburg,
waar ik met de eigenaar Moos Vogelaar ge
legerd was.
In Vlissingen horen kroegen en nachtleven
onlosmakelijk bij elkaar.
Het was en is als een haat-liefde verhou
ding. Je kunt niet met en ook niet zonder. In
die periode was kroeglopen een intensieve
bezigheid. Heel veel jongeren kwamen met
name op zaterdagavond naar de binnen
stad. Dat zorgde nogal eens voor het nodige
tumult. Maar er gebeurde tenminste iets!
Terugkomend op die verwoestende brand.
In de nacht van zondag 15 op maandag
16 januari 1967 sloeg de vlam in de pan
en waren we als gezin alles kwijt. De brand
begon in het café naast ons, bij eigenaar
Bliek. Naar achteraf bleek in een prullen
bak waarin een sigarettenpeuk was gedepo
neerd. Het raam in mijn slaapkamer spatte
door de hitte in tienduizenden stukjes uit el
kaar. Het was een soort inferno.
De sirenes, het vuur, oorverdovend geraas
van vlammen, vallend puin, ontploffende
gasfles, schreeuwende brandweermen
sen.... een nacht in het geheugen gegrift.
Hartverwarmend was het medeleven van
de Vlissingers. Er werd geld ingezameld in
de kerken, scholen en bij verenigingen om
de gedupeerden te helpen. Ook vanuit de
gemeente werd alle medewerking verleend
aan het verzorgen van vervangende woon-
8
Den Spiegel
