De brand van 15 op 16 januari 1967; tekening
Frans Maas. Historisch Topografische Atlas
Gemeentearchief Vlissingen.
ruimte, het neerzetten van een noodwinkel
en het verlenen van vergunningen voor de
nieuwbouw
Op dat moment bleek hoe hecht een ge
meenschap kan zijn en ook is als het er
werkelijk op aan komt. Vlissingers zijn
nuchtere mensen zonder poeha, maar in
moeilijke tijden kun je op ze rekenen.
School en sport namen in die tijd een be
langrijke plaats in. Veel ouders zagen de
mogelijkheid hun kind zoals dat genoemd
werd door te laten leren. Iets waartoe velen
van hen niet de mogelijkheid hadden gekre
gen in hun jeugd (mede door crises en oor
log). Het paste in het tijdsbeeld van herrij
zenis en welvaart. De eerste keuze ging om
naar welke middelbare school je zou kun
nen. Gymnasium, HBS (RHBS Vlissingen of
Willibrord College in Goes voor het katholie
ke deel), de MULO of LTS/Huishoudschool.
Op de Jacobschool hadden diverse kin
deren al extra les gekregen. Met name de
Franse les was populair. Eén uur in de week
naar ik meen. Met de opgebouwde vocabu
laire moest de overgang naar het vervolg
onderwijs geruisloos verlopen. Dat was in
elk geval de bedoeling. Curieus in de zesde
klas was de indeling van de rijen schoolban
ken. Beter gezegd, welke kinderen mochten
in welke rij plaatsnemen. Die rijen waren in
gedeeld naar de richting en keuze van het
vervolgonderwijs.
Voor de doorstromers naar gymnasium,
HBS, MMS, MULO en een aantal rijen voor
de theoretische en praktijkgerichte opleidin
gen als ambachtsschool en huishoudschool.
In die tijd zei men gekscherend de 'spinazie-
academie'. Daar werden de meisjes opge
leid tot 'keukenprinses' om het gezin en de
man des huizes te verzorgen. Het onderwijs
was er gericht op vakken als koken, kleding
maken, bijhouden van het huishoudboekje,
hygiëne, en zo meer. Een onderwijsvorm
waar wij ons vandaag weinig of niets meer
bij kunnen voorstellen.
De verdeling in de klas markeerde de 'intel
lectuele' scheidslijn. Die liep dwars door het
lokaal.
Dat de inschaling niet altijd klopte blijkt
wel uit mijn neergaande schoolcarrière.
Begonnen in de rij HBS/MULO, ging ik eerst
naar de Paulus Mulo. Na een jaar mocht ik
mij LTS-er noemen. Zonder enig technisch
inzicht, gevoel of affiniteit. Maar zo ging
dat. In die tijd boeide sport mij aanzienlijk
meer dan school. Daarmee zijn mijn povere
schoolresultaten verklaard. Uiteindelijk is
alles goed gekomen.
Het verenigingsleven in Vlissingen was
bloeiend te noemen. Zeker met de komst
van sporthal Baskensburg namen de zaal-
sport en een vlucht. Handbal, basketbal,
volleybal en badminton werden populair.
Tot die tijd was het veelal turnen of voetbal.
Zelf voetbalde ik bij KSV Walcheren. Onze
tegenstanders kwamen allemaal van het
eiland Walcheren. Uitwedstrijden gingen op
de fiets. Een leider voor en een leider ach
ter de groep. Geen gezeur, soms gebeurde
het dat als we aankwamen de wedstrijd was
afgelast.
Dan had je pech en kon je door de regen
weer terug fietsen. Na het voetbal maak
te ik de overstap naar Walcheren hand-
April 2019
9
