Opgroeien in armetierige rijkdom Ron de Jonge Vlissingen in de tweede helft van de vorige eeuw. Gehavende havenstad, overeind krabbelend. Verloren iconen als de wandelpier, het treinstation in renaissancestijl en Grand Hotel des Bains. Tragiek van oorlog en rampspoed. Grandeur en allure weggevaagd tot een kleurloos grijzig pallet. Toch was het heerlijk op te groeien in de boezem van bouwvallige glorie. Tijdsge wricht van verval, vernieuwing en her nieuwd elan. Een jeugd als een spannend jongensboek. Keizersbolwerk, boulevard, kazematten, verpaupering, markante men sen, havens en de zee. Een mooiere speel plek? Nauwelijks denkbaar! Karel V betitelde Vlissingen door zijn stra tegische ligging als Koningin en sleutel der Nederlanden. Het geeft de rol en het belang van onze stad weer door de eeuwen heen. Ik wil beginnen met een gedicht dat naast een tijdsbeeld ook de sfeer ademt van toen: Teer, Touw en Trouw Opgegroeid met die bedwelmende geur van teer, touw en grandeur van zilt en zout haven en drijfhout viswijven die schreeuwen en krijsende meeuwen Opgegroeid met overslaand water kroegen en kater aan de zee verwant glooiing en Klein zand schepen en "De Schelde" en Vlissingse helden Opgegroeid met de klank van de misthoorn zonnebrandgeur en maritieme sporen waar mensen en de zee elkaar verstaan daar kom ik vandaan kind van Vlissings binnenstad begin van een levenspad Teer, touw en trouw Vlissingen innige liefde ik kom altijd terug naar jou Opgroeien in de Vlissingse binnenstad re latief kort na de Tweede Wereldoorlog, was niet doorsnee. Eerder een boeiend verhaal. De grond onder de voeten was er anders van samenstelling. Dat besef krijg je later. Wellicht pas als je er vertrokken bent. De samenstelling van Vlissingse grond is uniek en bevat veel geschiedkundige sporen. Die zijn te herleiden en herkennen aan de mi litair strategische ligging van de stad en het maritieme karakter. De handelsgeest, oorlogsgeweld, architectuur, scheepsbouw, visserij en Vlissingse helden die in de ge schiedenis nog steeds met respect worden genoemd en geroemd. Michiel de Ruyter, Jacobus Bellamy, Betje Wolff, Jean Louis Pisuisse, Geert van Oorschot, zijn daarvan sprekende voorbeelden. Zelfs het tennis- Spelende kinderen in de Branderijstraat, 1963. Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen; foto PZC. April 2019 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2019 | | pagina 5