Bank werd gevestigd. Dit kon de krediet
mogelijkheden voor het bedrijfsleven ver
beteren, ook indirect doordat de Bank
bereid was kredieten van particuliere ban
ken over te nemen. Verder zou hierdoor de
circulatie van de door de Bank uitgegeven
bankbiljetten worden gestimuleerd. Om de
plaatselijke contacten te bevorderen stelde
de Nederlandsche Bank, naast de agenten,
in verschillende plaatsen correspondenten
aan. In Vlissingen kwam er een correspon
dentschap van de 3e klasse (de laagste),
dat in 1879 toeviel aan J.C. de Koster.
Hoe laatstgenoemde firma zich onder de
gewijzigde omstandigheden en met een
nieuwe eigenaar precies ontwikkelde, valt
niet meer na te gaan. Ook met twee op
komende concurrenten kon zij zich in ie
der geval goed handhaven. Het lijkt erop
dat de nadruk meer kwam te liggen op de
effectenhandel, in lijn met de op gang ko
mende groei van de Amsterdamse beurs.
J.C. de Koster (1822-1902), firmant van
het gelijknamige bankiershuis van 1870
tot 1901, omstreeks 1895. Fotocollectie
Gemeentearchief Vlissingen
In dezelfde richting wijst de aankondiging
uit 1886 dat de incassering van wissels
werd overgedragen aan P.E. de Ruijter, die
verscheidene jaren op het kantoor werk
zaam was geweest. De commissiehandel
in effecten werd voortgezet door De Koster.
De zaak was in deze periode gevestigd op
Bierkade D 7 (het latere Bellamypark). Dit
zal ook het woonhuis zijn geweest, zoals in
die tijd voor kleinere banken nog gebrui
kelijk. J.C. de Koster trad ook buiten het
zakelijke in de voetsporen van zijn vader.
Hij vervulde functies binnen de Hervormde
Kerk en was onder meer bestuurslid van
de Vereeniging tot Bevordering van het
Christelijk Onderwijs. In de firma bleef hij
tot kort voor zijn overlijden in 1902 op
79-jarige leeftijd.
Twee nieuwe bankiers: Siegers en Wibaut
Pieter Johannes Siegers had, toen hij zich
in 1865 als kassier en commissionair in
effecten vestigde, al een gevarieerde loop
baan achter de rug, die op zijn achttiende
was begonnen als klerk bij de belasting
dienst. Hij vervulde daar achtereenvolgens
verschillende functies, waarna een merk
waardige wending optrad. In 1856 werd
hij benoemd tot gemeentehavenmeester
en sluiswachter van de Koopmanshaven
en tevens tot strandvonder. Deze functies
bleef hij vervullen tot rond 1875, dus lang
nadat hij als commissionair was opgetre
den. Wat hem bewoog om in de geld- en
effectenhandel te gaan is onduidelijk. Het
ligt voor de hand dat hij geïnspireerd werd
door de ontwikkelingen op de effecten
beurs, die een toenemend aantal noterin
gen en stijgende koersen liet zien. Deze
gedachte wordt ondersteund door het al
snel verschijnen van advertenties over in
schrijving op en verwisseling van stukken
in buitenlandse leningen. Ook aan een in
schrijving op een lening van de gemeente
in 1874 nam het kantoor van Siegers deel.
Vijftien jaar na de oprichting was dit een
volwaardig bankiershuis geworden, dat ook
in verzekeringen actief was. Wat dit laatste
betreft trad Siegers op als agent van de
Nederlandsche Levensverzekering Bank. In
Juli 2019
17
