Vlissingen, aan de monding van de Wester-
schelde is een vesting, nog meer dan ooit.
Overal verdedigingswerken, kanonnen en
luchtdoelgeschut. Op de stranden versper
ringen om een landing te voorkomen. De
Duitsers zijn van plan Walcheren met alle
macht te verdedigen.
Veel inwoners hebben Vlissingen in de loop
van de oorlogsjaren al verlaten als op 2 en
3 oktober de waarschuwing komt dat er
een zware strijd zal losbarsten en ook dat
een overstroming het leven van u en uw
families bedreigt.
Deze waarschuwing komt aanvankelijk via
de Engelse zender, die eigenlijk niet beluis
terd mag worden van de Duitse bezetter.
Dan verschijnen er ook vliegtuigen boven
Walcheren en Zuid-Beveland die pamfletten
met dezelfde boodschap uitwerpen:
Onmiddellijke evacuatie
Waarschuwt uw buren. Gaat weg zonder
uitstel.
Waarheen?
Walcheren is eigenlijk afgesloten. De Sloe-
dam is in handen van de Duitsers en onbe
gaanbaar door bombardementen. De waar
schuwing geldt niet alleen voor gevechten
en bombardementen maar ook voor over
stroming. Mensen trekken naar hoger ge
legen plekken, naar Middelburg bijvoor
beeld. Omdat er niet direct iets gebeurt,
gaan velen weer naar huis. Als het water
komt, gaan we wel boven wonen, zoals de
schrijfster Tine Keller optekent.
Dan op 3 oktober, begin van de middag
klinken er zware explosies, over heel Wal
cheren te horen. De dijk bij Westkapelle is
gebombardeerd. Er is enorme schade en er
zijn veel burgerslachtoffers in en rond het
dorp. Door een gat van 125 meter stroomt
het water Walcheren binnen. De Duitsers
proberen het water nog tegen te houden en
gaan nooddijkjes aanleggen. De Walcherse
bevolking moet hieraan meewerken. Er
worden huiszoekingen gedaan om aan spit-
ters te komen.
Gezicht op het overstroomde Vlissingen met in het midden de Nieuwe Markt met de R.K. kerk en
de Rijks HBS, 1944. (WO II Collectie J. Tuynman)
Den Spiegel
8
