Toneelavond
„De Posthoorn"
De toneelavond, die de buurtvereni
ging „De Posthoorn" haar leden za
terdag in het Concertgebouw te Vlis-
sin gen voorzette, was geheel door
eigèn krachten verzorgd. Óp een wij
ze bovendien, die waardering af
dwong. De keuze was gevallen op
een vlotte komedie, „Aardappelen1"
van Jacques van Tol. De schrijver-
werpt een dooi sneefami lie een jaar
lijks legaat van 10.OCX) in de schoot,
waaraan echter de bijzondere voor
waarde is verbonden, dat 2tj geen
aardappelen meer mogen eteni Doen
zij dit toch, dati vervalt het legent
aan een asiel. De erflater heeft als
bijzonder actieve controleur de as lel-
houder aangesteld. Een grappig ge
geven, dat dc schrijver volop in de
"elegenheïd stelde, vermakelijke si
tuaties te scheppen, waarin de aard
appel uiteraard een hoofdrol speel-
Het wartn de heer Geijs, nis dn si
garenwinkelier Jansen, rle man die
het legaat kreeg, mevrouw Lu ka. als
1 zijn vrouw, mej. v. th Hoeven, als
zijn dochter Mies. de heer De Kaan.
als een notaris, de heer Crtsand, in
fic rol van Johnny van Hoorn, de
hoer De Leeuw, nis van Hoorn sr.,
mej. Gijzel, als een werkster eri me
vrouw Meeuse als een dienstbode, die
bel stuk op verdienstelijke wijze op
de planken brachten. De voorzitter,
de beer Van Zutphen sprak aan het
eind van het stuk een dankwoord.
Na de pauze zong mevr. Ponse*
Böone enkele liederen, muzikaal
bijgestaan door de heer L, Mouthaan,
De heer De Leeuw verzorgde nog en
kele spelen Het hangt aan de
muur en het tikt en het orkestje
?,Thé Thrillers" vergastte de jonge
ren onder de aanwezigen op wat
rock and rall-muziek. Nadat de heer
Geils enkele schetsjes had opgevoerd,
begon het bnl-
ZB Krantenbank Zeeland, PZC, 24 december
1959.
Filmclub
Eind jaren vijftig spreidde De Posthoorn
haar vleugels wat verder uit dan alleen de
buurt rondom het postkantoor. De filmclub
De Posthoorn werd opgericht. Voor een
dubbeltje per week konden kinderen tot
twaalf jaar lid worden waarna men eenmaal
per maand op zaterdagmiddag naar het Al-
hambratheater in de Coosje Buskenstraat
kon om een sprookjes- of avonturenfilm
te zien. Een waar fenomeen in het nog be
trekkelijk tv-loze Vlissingen. Bij alle lagere
scholen werden folders uitgedeeld om le
den te werven. Het liep storm. Binnen af
zienbare tijd had de filmclub zo'n 500 le
den. Ze konden ternauwernood tijdens één
voorstelling in Alhambra.
Evenals de kinderen van de buurtvereni
ging konden ook de kinderen van de film
club meedoen aan tal van activiteiten. Dat
verhoogde uiteraard wel het aantal deelne
mers, waarbij men bijvoorbeeld tijdens een
sinterklaasfeest tweemaal op een middag
een 'bomvol' Concertgebouw had.
Ook konden leden van beide verenigin
gen, die overigens hetzelfde bestuur had
den, meedoen aan de diverse bustochten
met als reisdoel bijvoorbeeld de dierentuin
in Antwerpen, de Efteling, dat toen nog
een sprookjesbos was, het Melipark in het
Belgische De Panne of diergaarde Blijdorp
in Rotterdam.
Ook werden er wel meerdaagse uitstapjes
gemaakt, zoals bijvoorbeeld een busreis
van drie dagen langs jeugdherbergen met
een bezoek aan een voetbalwedstrijd in een
'echt' stadion, namelijk het Goffertstadion
in Nijmegen. Ook werd een week gebivak
keerd op een boerderij in het nabij Breda
gelegen Dorst.
In een tijd waar van welvaart nog nauwe
lijks sprake was, moest men wel op de
centjes letten. Zo moesten tijdens busrei
zen drie kinderen op een bank die normaal
voor twee personen was. Op deze wijze
konden er 66 kinderen in een bus.
Voor eten en drinken werd door het bestuur
gezorgd. Daartoe werden bij de bestuurs
leden thuis de avond voor de reis hele
partijen broodjes gesmeerd en belegd. Bij
melkboer Volkers leende men melkbussen
met een kraantje waarin limonadesiroop,
verdund met water werd gedaan. Alvorens
te tappen moest men echter wel eerst in de
bus roeren teneinde de siroop goed te men
gen. Maar ook daaraan hadden de nijvere
bestuursleden gedacht. Voor dit doel wer
den latten meegenomen die normaal ge
bruikt werden om de kookwas te roeren, in
de volksmond wel 'Persil-latten' genoemd.
6
Den Spiegel
