De Sottegemstraat en omgeving gezien vanaf het dak van ziekenhuis Bethesda, 1945. (Zeeuws
Archief, Fotocollectie Vlissingen) (uit collectie Dert)
Vlissingen
Na de inundatiebombardementen in de
eerste helft van oktober 1944 kreeg ook
Vlissingen te maken met ernstige overstro
mingen. Het gebied ten noorden van de
Singel liep bij vloed onder water. Wijken,
zoals Tuindorp, moesten twee weken na
het bombardement al worden ontruimd
vanwege de hoge waterstand. Bij springtij
drong het zoute water zelfs door tot in de
Badhuisstraat, Bouwen Ewoutstraat en het
gebied ten oosten van de Scheldestraat:
De Rode Buurt. De binnenstad bleef droog.
Vanaf het begin van de oorlog vonden er
bombardementen plaats op Vlissingen. Met
meer dan 75 bombardementsdagen werd
de stad een der meest gebombardeerde
steden van het land. Ter voorbereiding op
de landing op 1 november openden circa
300 kanonnen vanuit Breskens het vuur op
de Scheldestad. Direct na deze beschieting
landden de geallieerden op het strandje bij
de Oranjemolen, Uncle Beach. Er volgden
dagen van hevige straatgevechten. Op
3 november viel het Duitse hoofdkwartier,
dat in Hotel Britannia was gehuisvest in ge-
allieerde handen. Op 4 november was de
gehele stad bevrijd. Vlissingen lag groten
deels in puin. In de eerste plaats moesten
er noodvoorzieningen worden aangebracht
en herstelwerkzaamheden uitgevoerd. Op
dat moment telde Vlissingen slechts 3000
inwoners. Op 1 januari 1940 waren het er
nog 23.106. Van de woningvoorraad van
6210 waren er ongeveer 1000 woningen
verwoest, gesloopt of onteigend om ge
sloopt te worden. Vanwege de inundatie
stonden er 1600 woningen permanent on
der water. In het gebied dat periodiek over
stroomde stonden er op dat moment 465
onder water zodat slechts op de bovenver
dieping kon worden gewoond. Bij de strijd
om de bevrijding in de eerste dagen van
november kwamen er nog 352 verwoeste
woningen in het droge zuidelijke deel van
de stad bij.
Veel geëvacueerde Vlissingers stonden te
popelen om naar de stad terug te keren.
Vaak was onbekend hoe het met hun wo
ning gesteld was. Eind december 1944
waarschuwde het gemeentebestuur om dat
niet te doen, tenzij hun aanwezigheid van
vitaal belang was. Om die reden werd een
10
Den Spiegel
