Achterzijde van de Paul Krugerstraat met de schoor
steen en bedrijfsgebouwen van de voormalige wasserij
Edelweis, 2007.
(Zeeuws Archief, Fotocollectie Vlissingen;
foto J. Simonse).
Het werd een begrip in Vlissingen. In 1918
werkten er 45 personen. Twaalf jaar later
telde het personeelsbestand al 71 personen
en behoorde het tot de belangrijke werkge
vers in de stad.
Bij het geallieerde bombardement van
31 mei 1943 kreeg de wasserij een voltref
fer te verduren. Het kostte negen vrouwe
lijke werknemers het leven. De gebouwen
waren dermate beschadigd dat de bedrijfs
voering moest worden beëindigd.
Toch zou op dezelfde plaats een nieuwe
wasserij verrijzen. Dit keer met de hoofdin
gang aan de Paul Krugerstraat. Op maan
dag 16 mei 1949 gingen de deuren open
van Wasserij Zeeland. Oprichter B. van
der Linden wijzigde de naam later dat jaar
in Wasserij Edelweis. Vele grote bedrijven
maakten gebruik van de wasserij zoals be
jaardenhuizen, loodswezen, De Schelde en
de Olau Line. Tegen het eind van de jaren
negentig verdwenen de grote klanten en
moest het bedrijf de deuren sluiten. Niet
lang erna volgde de sloop van de bedrijfs
gebouwen. De woning en kantoor werden
in 2019 gesloopt in verband met een ge
plande doorsteek van de Paul Krugerstraat
naar de nieuwbouw in het Scheldekwartier.
Lange tijd was de 50 meter hoge schoor
steen van de wasserij beeldbepalend in de
omgeving. Het was een overblijfsel van de
wasserij uit 1899. In verband met de aan
schaf van een nieuwe ketel en brander werd
de schoorsteen rond 1984 buiten gebruik
gesteld. D. van der Linden, die zijn vader in
1978 als directeur was opgevolgd, had twij
fels over de bouwkundige staat. Restauratie
was te kostbaar waarna hij besloot tot het
toppen van de schoorsteen. Hij wilde be
slist niet tot volledige afbraak overgaan.
Het laatste gedeelte moest blijven staan als
symbool voor de wasserij.
Singelweg 29 - Brikettenfabriek
Aan de Singelweg, vlakbij de Keersluisbrug
en naast de Electro-Tinfabriek, richtten de
Vlissingers D. van Verre en I. van Houte in
1896 een brikettenfabriek op. Het bedrijfje
had een ruime werkplaats, een ketel- en
machinekamer, bergplaats en kantoor. De
aanvankelijk door stoom aangedreven ma
chines zorgden ook voor het drogen van de
producten. In het begin van de vorige eeuw
breidde het bedrijf de werkzaamheden uit
met een graanmalerij en houtzagerij. Toch
kwam de brikettenfabriek in de problemen
en raakte in 1909 in liquidatie. Het was de
Vlissinger A. Verhagen die in 1910 toch
probeerde de onderneming nieuw leven
in te blazen. Hij heropende het bedrijf als
stoomzagerij met houtverkoop. Volgens ad
vertenties in de kranten was het voor land
bouwers en veehouders het goedkoopste
adres voor damstaken, mestputpalen en
schuurplanken. In de loop van de Eerste
Wereldoorlog begon er schaarste te ont
staan aan brandstoffen. Onder directie van
het bekende Vlissingse bedrijf F. Wibaut
Zoon werd de oude brikettenfabriek op
ii" "liinilg-I
Luchtfoto met links het Café Keersluis, in het midden
de Electrotinfabriek en rechts de Brikettenfabriek,
circa 1925.
(Zeeuws Archief, Fotocollectie Vlissingen).
April 2021
15
