Van het bestuur
Marianne Kloosterboer
Waarschijnlijk kunt u het woord coronacri
sis niet meer horen, maar helaas hebben
we er nog steeds mee te maken. Bij het
schrijven van deze bijdrage zitten we nog
in een lockdown met een avondklok. En we
zijn er nog niet vanaf, de stip op de horizon
verschuift steeds maar verder.
Het muZEEum is al weer een aantal maan
den gesloten, dat scheelt heel wat inkom
sten. En als educatiegids zou ik zo graag
die kinderstemmen weer willen horen die
vragen hebben over wat er allemaal te zien
is.
De groep educatiegidsen is bezig met het
ontwikkelen van een rondleiding over de
betekenis van slavenhandel in Vlissingen.
Heel boeiend om te ontdekken dat die
voor Vlissingen toch redelijk aanwezig is
geweest. Hier vandaan vertrokken veel
schepen om slaven te halen in Afrika om
ze vervolgens af te leveren in het Caribisch
gebied. En hoe meer we ons verdiepen in
deze geschiedenis, hoe meer we achter de
ontmenselijking en vernedering van deze
tot slaaf gemaakte mensen komen.
Het bestuur van de Vrienden heeft allemaal
mooie plannen voor lezingen en uitstapjes,
maar we moeten nog even geduld hebben.
Alles staat op een laag pitje.
Wel is in december de naam van de Ver
eniging Vrienden bij de notaris gewijzigd.
Die is nu volgens de akte: Vereniging Vrien
den van het muZEEum en het archief van
Vlissingen. Bij het ondertekenen van de
statuten ging het nog bijna mis, maar on
ze oplettende secretaris zag op tijd dat de
nAri/i
f* W* II -m r IS I aw-
de mri 6! MMt ■ifO"»''
AW f
fclïfc i
lii l®- .V -a i Vi-te-nAm i""»r*.LH>r+4"r" #*1 Wpwrww
iïOT
Du# rf^-iiW V4 UiU" PI V-stMi rtft Kfeit
i*m+9
PVWW |yi m rm.te- - M^jfcrJ Di «IT 4* '1
knttrinail jMiar«A Om lüchÈ'rf (WW*-
r#1 Jlfld r3"*=v* taOfMTfl *J1 'M g#*T J* 1»' «t- I«1 1
hoofdletters niet goed stonden. Gelukkig
kon dit tijdig gecorrigeerd worden.
Bij de vorige Den Spiegel zat een verzoek
om de contributie over te maken. Dit keer
was dat zonder acceptgiro. Het aanmaken
van die acceptgiro's is kostbaar en ook het
aanvragen voor een automatische eenma
lige machtiging is niet goedkoop. Daarom
was besloten om het op deze wijze te doen
en bijna iedereen heeft betaald. Het werkt
dus op deze manier.
En dan nu in deze Spiegel interessante ar
tikelen over de voormalige bedrijvigheid op
het Scheldeterrein. Mooi te lezen hoe het
er vroeger aan toe ging. Er is nu een heel
andere bedrijvigheid, er wordt gebouwd.
Het Scheldeterrein krijgt een woonbestem
ming waarin toch een aantal elementen uit
het verleden blijven staan. De bestemming
van de Machinefabriek is nog niet helemaal
duidelijk, maar de Timmerfabriek wordt
omgebouwd tot hotel. Met een ophaalbrug
wordt het vast een mooi geheel.
Ik wens u weer veel leesplezier.
32
Den Spiegel
