kend om zijn openbare dronkenschap. Er
zijn zelfs processen-verbaal waarin Dirk
wordt beschuldigd van diefstal en het slaan
van een politieagent. Het inventarisnummer
dat Dirk op zijn naam heeft staan, bestaat
uit maar liefst 90 pagina's.
In het dossier vinden we tien reddingen
vermeld. Maar dat zegt natuurlijk niet veel,
want niet alles staat in een dergelijk dossier
geadministreerd.
Dirk kreeg meestal drie gulden per redding.
Opmerkelijk genoeg bleek het redden van
een kat of een hond lucratiever. Dat le
verde Dirk namelijk vijftien gulden op; een
bedrag dat gelijk stond aan drie weken de
huur van zijn huis!
Held
In enkele artikelen over Dirk Rietveld wordt
gesteld dat er betreffende zijn leven veel in
nevelen gehuld zou zijn. Dat is echter sterk
overdreven. Neem bijvoorbeeld zijn ge
boorte- en overlijdensdatum. Daar is niets
mysterieus aan. Ze zijn simpelweg te vin
den in de akten van de burgerlijke stand
van Vlissingen en Amsterdam.
We kunnen wel stellen dat Dirk naast het
hebben van een heldenstatus ook een dis
cutabele figuur was, gezien de vele ver
meldingen in zijn politiedossier. Daarnaast
was Dirk niet vies van een leugentje om
indruk te maken. Een opmerkelijk verhaal
doet zich voor op 8 augustus 1937. De
toen alom bekende Ome Dirk verscheen
op die dag in het Amsterdamse Algemeen
Handelsblad als gevolg van het feit dat hij
een week later 80 jaar zou worden. Maar
dat werd Dirk helemaal niet. Het is niet on
denkbaar dat de bijna 79-jarige iedereen in
de maling nam. Of liet zijn geheugen hem
in de steek? We weten het niet.
Ook zijn aantal reddingen waren hoogst
waarschijnlijk niet zo talrijk als hij deed
geloven. Maar doet dat er iets toe? Niet
echt, want zeg nou zelf: ook als je 'maar'
één mens redt, ben je een held! Bekend is
ook dat hij zichzelf regelmatig voordroeg
om een eremedaille te krijgen en ook zijn
quotes schitteren niet door bescheidenheid.
Ach, hij riskeerde steeds zijn eigen leven.
Telkens weer.
Quotes van Dirk de Waterduiker:
- 'Manlief, wat ik al niet uit den grachten
heb gesleurd!'
- 'Of het nou een jood of een christen,
een arme of een rijke, een mensch
of een dier is, dat komt er niet op an.
Floep, d'r in!'
- 'Het waren trouwens niet altijd men-
schen die ik uit het water haalde. Ik
heb eens 25 zoetemelksche kasies op
gedoken. Daar heb ik een kwartje per
kaas mee verdiend.'
- 'Ik schijn een fijne neus voor het werk
te hebben.'
- 'Je denkt er niet bij na, hè? Waarach
tig, dat redden wordt een gewoonte.'
- 'Als ik het wel heb, moet ik nog van
Michiel de Ruyter afstammen.'
Over de auteur
JACO SIMONS studeerde kerkorgel en
piano aan het conservatorium. Naast zijn
activiteiten als musicus en componist/
songwriter houdt hij zich bezig met ar
chiefonderzoek betreffende de Walcherse
historie. Zijn artikelen verschenen in
Den Spiegel, Klaver Vier, Nehalennia,
Arneklanken, Saillant en De Wete. Online
te raadplegen op www.lacoda.nl.
Bronnen
- Internet: https://martevansanten.wordpress.com/
22
Den Spiegel
