Een onrustige avond/nacht
Actie R.A.F.
April 2022
19
Op 9 januari 1941 omstreeks 20 uur start
ten vanaf Engelse vliegvelden 139 Blen
heim- en Wellingtonbommenwerpers van
Bomber Command voor een aanval op
olie-installaties bij Gelsenkirchen. Aan
de aanval werd deelgenomen door zes
Blenheims van het 18e RAF Squadron
gestationeerd op de basis Massingham in
Norfolk. De raid werd een fiasco, slechts
56 bemanningen rapporteerden de doelen
te hebben gebombardeerd, anderen hadden
hun lading verspreid of op alternatieve doe
len afgeworpen. Een van die alternatieven
was Vlissingen.
Groepsfoto van het verplegend personeel van het
Sint Josephziekenhuis, rond 1938. (Zeeuws Archief,
Fotocollectie Vlissingen)
Voor Vlissingen was het een onrustige
avond. Vanaf 19.30 uur verschenen gere
geld één of meerdere vliegtuigen boven de
stad en zoeklichten en luchtafweergeschut
kwamen dan in actie. Op de grond heers
te verwarring over wat er gaande was. De
Luchtbescherming van Middelburg meldde
zware knallen in de richting van Vlissingen
en vroeg om opheldering.
Af en toe was het even rustig maar dan
verscheen weer een toestel waar afweerge
schut en zoeklichten zich op uitleefden.
Rond 22.00 uur werd het echt menens,
het luchtalarm begon te loeien en er was
sprake van bommen op de Buitenhaven of
het Eiland. Burgemeester Van Woelderen,
Commissaris van Politie Gasinjet en huis
arts Lacomblé informeerden bij de Lucht
bescherming naar bijzonderheden, net
als de portier van de KMS en de Lucht-
Pfander werd op 6 december 1827 in
Kallenberg (Sauerland) geboren als doch
ter van een katholieke moeder en een pro
testantse vader.
Zij volgde de basisschool en de avond
school en wilde onderwijzeres worden wat
tot onenigheid met haar vader leidde.
Via een kennis trad zij in 1850 in bij de
Congregatie van Liefdezusters en ontving
de naam Clara. Na de nodige twijfel stichtte
zij later met enkele medezusters in Olpe de
Congregatie van de Zusters van de Keilige
Franciscus. In december 1860 volgde de
inkleding van negen zusters en werd de
altijddurende aanbidding door de gemeen
schap uitgeoefend.
Na de verplaatsing van het moederhuis
naar Salzkotten kwam er een splitsing tus
sen de zusters in Olpe en die in Salzkotten.
De laatsten gingen door onder de naam
Franciscanessen van Salzkotten.
Van 1872 tot 1879 was de protestantse
kanselier Otto van Bismarck, de ijzeren
kanselier, in conflict met de rooms katho
lieke kerk, de zogenaamde Kulturkampf. In
die periode kreeg Clara van de Paderborner
bisschop Konrad Martin toestemming om
zonder hulp van een priester nieuwe zusters
in de orde op te nemen. Later werd haar
verweten daarmee het kerkelijk recht ge
schonden te hebben en werd zij uit de orde
verwijderd. Zij reisde toen naar Rome voor
rehabilitatie en stierf daar op 5 oktober
1882. Later werd zij na een langdurig on
derzoek volledig gerehabiliteerd.
Ket is niet uit te sluiten dat de Kulturkampf
voor enkele zusters aanleiding is geweest
om in 1875 in Vlissingen katholieke wezen
te gaan verzorgen.
In 1924 betrokken de zusters Francisca
nessen het landgoed Alverna in Aerden-
hout, het daarop gelegen landhuis werd het
Moederhuis van de Nederlandse tak waar
nieuwe zusters hun opleiding en vorming
kregen.
