18 Mê kruus of munt is dan oal "t zelfde en de zwartjas gi kapot. En over ons za den Hemel welve, wan wir"a liefde is, is God. IK M"N KINDERS NOOIT "EKEND M"n jongste zeune is nl de stad, wi ni z"n broer a eerder gieng. Ze proatten vee, da"k nie verstieng. De vrouwe en ik bin nie zo rad. "t Gieng mees tentieds over de Heren, die a de klopjacht kwaeme"n ouwe. Of over de villa"s, die ze bouwe en over recht en koejeneren. m"én een schonen bogerd in de Groe, een weye an de zeediek en nog zes gemetea. Ons én der ons leven op verslete, mê m"n kinders én der gin oge voe. Die én alleen oge voe de stad en voe de krant"n en voe de boek"n. Ze bin wig"egae om der recht te zoek"n. Een voader én ze nooit "ehad. En ik m"n kinders nooit "ekend, die a over m"n eigen dorsvloer liepe; die a in m"n eigen bestie sliepe; m"n eigen guus, ê"k nooit "ekend.

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 1988 | | pagina 18