15 En t was een makk.elik.ke reize, stieng er bie 'eschreve; den trein ni 'Olland kwaem langs z'n 'uus Nae de gasfabriek lag 'urn z'n dreve. Ze moste eens uutkieke ni z'n guus. Den dag nae Dankdag gienge Jan en Mina mie de riete mande ni station. Ie trok z'n bosse en vroeg deur t raempje: Om twl kaartjes 'Olland, a dat kon. Zonder plekke, zei de sef, za't moeilik gae. Wi motte jie en je vrouwe ni toe Ni 'Olland, zei Jan, en me wille nie stae, voe die plekke komme me juust ni joe. Ja mê, zei de sef, en ie wier wat rissig, wi mo jie weze in 'Olland, man. 'Olland is groter as Ternisse. en der is meer as Amsterdam. Mê Jan zei: Jie zü mien nie neme, ik lope m'n eigen noch liever dood. ik joe kaartjes a nie mi nodig - verrek jie mê, 'k gae mie de boot. EVACUASIE 'Ier in de stad weune we 'onderdduuzend ziel'n. Ze weune naebie op mekare's iel'n. Mê der is voe ons gin plekke vrouwe, der is voe ons gin plekke Eens a m'een 'oeve mie tachentig gemete. M'en der dertig jaeren op'ezete. Toen wier aolles waeter vrouwe, toen wier aolles waeter. Me ginge ni t bureau; ze wezen ons een banke. Me zatte der een ure, toen kwaeme z'ons bedanke. Wi moste me toen nitoe vrouwe, wi moste me toen nitoe

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 1988 | | pagina 15