VLIEGEN VANGEN MIE DE NIEPTANGE.
door P.H. Keukelaar.
Door de heer Keukelaar uit Wilhelminadorp werden een aantal
verhaaltjes in dialect ingezonden bij de redactie. Hierin
worden kleine gebeurtenissen uit dit dorp beschreven. Ze
zijn zeer de moeite waard om te lezen. Vandaar dat de re
dactie besloten heeft om in de Spuye zo nu en dan werk van
de heer Keukelaar te plaatsen. Hieronder het eerste verhaal
met bovenstaande titel.
Toen ak zo'n jongsje van "n jaer of veertiene was en ik in
de zevende klasse van de laegere schoole zat, zei Vaoder op
'n keer tegen me, da'k mè van schoole most gaen en mè voe
schoenmaeker most gin leêren. Ik von d'r niks an want ik
gieng stik graeg ni schoole, mè ja, ik kon toch dk nie op
schoole bluven zitten, dus schoenmaeker worren. t Begon
mie traplappen voe muien bekleen en is 'n achterlapje op"n
akke van ^n schoene spiekeren. Natuurluk most die akke dan
niet te scheef elaopen wezen, want dan mocht ik t nog nie.
Ik begon d'r a 'n bitje zinne in te kriegen, mè dat za je
aoltied zien, ineens wier die zinne kapot emaekt en wè, je
zut t nooit raeien, deur de politie. Dat kwam zo. Omda"k
nog gin veertiene was, mocht ik nog nie werken vanwege de
"Arbeidswet", 'k Was nog leerplichtig. Un persesverbael was
"t einde van t verhaal. Twi kwartjes boete en nie mi wer
ken. Noe a Vaoder d'r a hauw wat op evonden. Boven de
schoenmaekerije was un rume zolder en dus wier Piertje di
ni verruusd. Mè a hauw gieng 't mie Piertje net as mie
Mechieltje de Ruyter. Z'n jongensarte lee ök ondraegelukke
smarte, zó allêêne op die zolder. Helukkig was ter nog een
klein raempje wi deur t'n zo in de schoole kon kieken. De
schoole stoeng zö'n kleine feertig meter van aons uus of en
omda j'er zelf de nodige jaeren ezeten a, wis je persies
wat "r di gaende was. 't Wier dan ök a hauw voe't raempje
kieken en probbêren kontakt te kriegen mie de schoolkin-
ders. Zö hauw a je kontakt wier tut a hauw hek döên en
lilleke hezichten trokken, 'k Helaove nie da de meester d'r
aoltied bliê mie hewist is, mè ja dat was zien zurrege en
nie d'n mienen. Zö zie je, as t mè schoole was, dan kon "k
m"n eigen nog a vermaeken, mè as t'r gin kinders in de
schoole waeren, dan was t êên graote ellende. Dan verveel
den ik m'n eigen as ^n ouwen dief in de hevangenisseOp
