aod 'n bitje nl lienks en dan wee 'n bitje ni recbs. Ze
gieng 'n bitje in d'r eigen staen praoten en Vaoder aorden
ze mompelen: "Wie zou dat toch wezen Go, die ei ök 'n
gekke kop Ik kan mè nie zién wie a tat noe is. A t'n mè
is 'n bitje mie z'n kop draaiden, dan zou 'k 't wè weten.
Mè 'n aorigen kop ei t'n. Wi liekt die kop noe toch op
Nae nog is mie d'r aod lienks en rechs estaen t'ên, kwam 't
'r inééns uut: "Noe zié 'k 't, die vent ei net 'n kop as 'n
andveger
Da Vaoder t wè 'n bitje moeiluk a om z'n lachen in t'ouwen
dat ka je wè begriepen dienk 'k.
WAT VERDIENDEN DIE KAPELLENAREN NOU VROEGER
door ir. M.J. Ie Clercq.
Inleiding.
Kort na de Eerste Wereldoorlog ben ik op Kapelle geboren en
bracht er achttien heerlijke jaren door. Mijn vader en moe
der waren in gesprekken met de kinderen altijd erg openhar
tig, maar daarom haalde je het als kind toch niet in je
hoofd om te vragen naar het inkomen van je vader. Van natu
re voelde je aan dat je zoiets niet kon doen en ik vermoed
dat nu nog menig Kapellenaar bij het lezen van de titel van
dit artikel zal denken of misschien wel zal zeggen: "Daar
heb je niks mee te maken" of "Waar bemoeit-ie zich mee
Die laatste opmerking is een goeie vraag waarop mijn ant
woord klaar ligt: het is beslist niet mijn bedoeling om uit
pure nieuwsgierigheid naar de inkomens van mij bekende,
maar inmiddels overleden, Kapellenaren een onderzoek in te
stellen en het resultaat te publiceren. De enige reden is
om beter inzicht te verkrijgen in het gezinsinkomen in
vroeger tijden. Geschiedschrijvers plegen het loon weer te
