deukt werd. Het was de aktievoerders weer eens gelukt: de
volgende dag stonden de kranten bol van dit nieuws, zelfs
met grote foto's. Vanuit het gehele land kregen de demon
stranten medewerking, deskundigen op allerlei terrein tra
den naar voren, vanuit de politiek ging men zich intensief
met het probleem bezighouden, en tenslotten geen afge
sloten Oosterscheldemaar een pijlerdam.
Hoe staat het tegenwoordig met Yerseke? Door de dijkverzwa
ring langs de Molenpolderweg is veel van het oude verdwe
nen. De daar staande oude oesterloodsen vormden een van de
bezienswaardigste punten van Yerseke. Machtige mosselbe-
drijven zijn ervoor in de plaats gekomen.
De oester die eens Yerseke zijn vermaardheid gaf neemt nu
slechts een bescheiden plaats in: slechts 5 van de handel
in schelpdieren. De mossel, eens een volksvoedselbrent nu
een grote welvaart. Niet alleen de handel in deze schelp
dieren, maar ook de inleggerijendie gekookte mossels
inmaken in allerlei smakelijke sauzen, zijn miljoenenonder
nemingen geworden. Kokkels, zowel diepgevroren als in blik,
brengen een flinke welvaart. Kreeften, alikruiken en krab
gaan als speciale lekkernij naar de fijnste restauranten
Vele miljoenen guldens worden besteed om tot de allerbeste
kwaliteit te komen.
De pioniers van Yerseke, ze gaan door, de oude geest is nog
niet geweken. Iemand van buiten Yerseke zei: "Ja, de
Yersekenaren? Ja, ze zijn toch anders!, toch nog steeds
een apart volk!" Een zoon van een oude pionier, nu zelf al
65 jaar, drukte zijn gevoelens in het Nieuwsblad voor de
Bevelanden van woensdag 16 september 1987 als volgt uit:
"Mosselkweker, dat is het mooiste vak dat er bestaat. Ik
zou niets anders willen, zou niets anders kunnen."
Met deze woorden kunnen we besluiten, want de pioniersgeest
die meer dan honderd jaar geleden opkwam is voorlopig van
Yerseke nog niet verdwenen.
45
