7
kwamen de Fransen ons te hulp. Van ons stond er een ander detachement met 8
cm geschut. Toen zowel de Fransen als de Nederlanders schoten, bleek het Franse
geschut minder ver te dragen als het onze. Zowel de Fransen als wijzelf schoten
echter met weinig resultaat op de naderende Duitsers. Toen er geen redden meer
aan was, werden onze kanonnen met zand onbruikbaar gemaakt. Via Kapelle
Biezelinge, waar we een verschrikkelijke nacht meemaakten, gingen we in de
richting van Walcheren. In Kapelle overnachtten we in de auto's en in een school.
Op onze reis werden we voortdurend beschoten. Tenslotte kwamen we in een
park in Middelburg terecht. Ook daar werden we gebombardeerd. Een vaandrig
beval ons uit elkaar te gaan. Zelf bleef hij bij de boom, waar we met een aantal
maten omheen zaten. Hij, een Amsterdammer van 22 jaar, werd dodelijk
getroffen door een granaatscherf. Hij overleed ter plekke. Wij hebben nog
geporbeerd om bij het bombardement de inwoners te helpen, maar dat mocht niet
van de Duitsers omdat we onze helmen nog droegen. Geplunderd werd er ook. Ik
zie nog het publiek een slagerij leeg halen. Ons verblijf in Middelburg was echter
maar kort. We leverden onze wapens in en we moesten zelfs nog in West-Kapelle
de wacht houden bij onze eigen wapens. Daarna vertrokken we via de Sloedam
naar Goes, waar we op het sportterrein moesten overnachten. De dag daarop
reisden we naar Bergen op Zoom. Daar moesten we de kazerne in en at ik voor
het eerst Duitse (zure) kuch. Na een nacht Bergen op Zoom gingen we naar 's
Hertogenbosch. Van de burgemeester kregen we een ontslagbriefje uit de
militaire dienst. Men wist kennelijk geen raad met ons. Op 21 mei 1940 kwam ik
eindelijk thuis op Schouwen-Duiveland. Ik was toen even twintig jaar en na mijn
thuiskomst was ik in zeer korte tijd grijs. Ik weet nog dat men overwoog om ons
via Vlissingen naar Engeland te transporteren, maar dat is niet doorgegaan. In
november 1940 kwam ik bij de marechaussee.
W.J. Berrevoets
Schatschravers op Valckenisse
De afegelopen jaren is door archeologisch onderzoek en publikaties over het
verdronken Valckenisse bij Waarde de nodige aandacht geschonken aan dit
unieke monument. Helaas heeft die publiciteit er mede toe geleid dat regelmatig
schatgravers het bodemarchief ter plaatse verstoren, hetgeen in strijd is met de
monumentenwet. Dit voorjaar heeft onze heemkundige kring bij het
gemeentebestuur van Reimerswaal gevraagd hiertegen aktie te ondernemen. Tot
nu toe heeft dat nogniet tot concrete stappen geleid. Tevens gaat een van onze
bestuursleden af en toe naar het Schor van Waarde om te kijken of er geen
schatgravers aktief zijn. Zondag 20 oktober j.l. waren inderdaad drie personen
met dedectoren en graafwerktuigen bezig. Ook op het kerkhof van Valckenisse
verrichtte men graafwerkzaamheden. Ons bestuurslid heeft de politie gewaar
schuwd, die inderdaad na een uur en een kwartier arriveerde. De schatgravers
