4
wetstekst gekregen. De zaak is intussen in Middelburg voor geweest. Bij recente
navraag op het bureau in Kruiningen bleek tot onze verbazing dat het drietal is
vrijgesproken. Nou ja, zo verbazingwekkend is het niet. De tenlastelegging was
namelijk gebaseerd op overtreding van de Natuurbeschermingswet. De
overtreders zijn echter helemaal niet in het naastgelegen staatsnatuurmonument
"Schor van Waarde" geweest, hetgeen bij de politie ook bekend was. Een terechte
vrijspraak dus. We kunnen alleen hopen dat de officier van justitie zijn zaak de
volgende keer beter voor elkaar heeft!
Correcties op artikel 'een onaangekondigd bezoek' door Tine Visser in het
Historisch jaarboek 1997.
Op blz. 37 staat onder het kopje "Kats" de tekst 'zou Kooiman al in november
vertrokken zijn', het woord "vertrokken" moet vervangen worden door "begon
nen".
Verder dient opgemerkt te worden dat het op blz. 35 afgebeelde plaatje van het
boek "Cijfferinge van Willem Bartiens etc." eigenlijk te oud is. Op Kortgene
moet een exemplaar van zijn in 1633 verschenen "Vernieuwde cijfferinge", dan-
wel een exemplaar van het in 1822 verschenen "De vernieuwde Rekenkunst van
meester Willem Bartjens" in gebruik geweest zijn.
Persbericht Overzichtstentoonstelling van tekeningen en schilderijen uit het
oeuvre van Kees de Hond (Goes 1945).
Kort na de oorlog ligt de pasgeboren Kees de Hond op de kraamafdeling in een
ziekenhuisbarak op de Oostwal in Goes. Dan breekt daar een infectie uit en
vrijwel alle aanwezige baby's lopen oogletsel op. Voor Kees de Hond begint een
lijdensweg van ziekenhuisopnames die moeten voorkomen dat hij blind wordt.
Tot zijn dertiende jaar ondergaat hij twintig keer een oogoperatie, wat hem een
groot ziekenhuistrauma oplevert. Voorlopig verdringt Kees de Hond zijn zieken
huiservaringen. Een loopbaan in de handel lijkt voor hem weggelegd. Wel begint
hij in 1962, hij is dan allang uit Goes vertrokken, een avondopleiding tekenen in
Rotterdam. Stukje bij beetje komen de verdrongen traumatische ziekenhuis
ervaringen weer bovendrijven bij De Hond. Hij is in staat om ze om te zetten in
beelden, die soms het predikaat angstdroom waard zijn. In de avonduren en
weekenden tracht hij in hyperrealistische tekeningen en schilderijen af te rekenen
met de angstbeelden uit zijn jeugd. In 1987 laat De Hond, die dan nog steeds op
een handelskantoor werkt, zijn dubbelleven achter zich. Zijn werk overdag en het
schilderen buiten werktijd laat zich niet meer combineren. Kees de Hond wordt
afgekeurd en kan zich vanaf dat moment helemaal aan de schilderkunst wijden.
Nadat hij min of meer met zijn ziekenhuisverleden heeft afgerekend in een groot
aantal aangrijpende werken, komen andere, luchtigere onderwerpen aan bod. Het
