4
veulal gaere en band te koop strêêne sêêt hadde hange voor braaiwerk. Z66 teges
ten aevend waere ze dikkels helemal uitverkocht. Ze mosse't wel van de buite-
nofmense hebbe, want op de durpe waste winkel hoegenaamd neffe de deur. An
den Ouwendijk bij 't Ouweland tende de Meuleweg waer we weunde tot 1930
kwamme dur knap meer langs as deur den Böömendijk waer we nae die tijd zatte,
't Was allebaai een end van 't durp daer lag het nie an, maar an den Ouwendijk
hajje veul klaine boerespullechies en daer roche ze 't mêêste kwijt en an den
Böömendijk stong dur hier en daer maar een huis, en een enkelde boerestee ver
uit mekaar.
Dur was trouwes toch veul meer anlööp as tegenwoordig. Nou mojje dur zelf op
uit, maar vroeger kwam driemael in de week den bakker met brood en klaain-
goed, de kruienier messun aggoosie, de slager kwam eerst opneme en laeter
bezurrege. Den drogist en den olieboer en de potten- en panneman kwamme ok
elke week langs en de klompenboer en de schoenmaker êêns in de maand. De
man uit de lappieswinkel die ok minstens êêns in de veertien daeg an kwam had
de mêêste concurrentie van de kassiesmanne en -vrouwe. Want dat kojje niet
opnoeme of ze konne dur voor zurrege. Jasse, broeke, sokke, hemdes, borstrokke,
truie of vessies, 't geeft niet wat. Andere venters hadde weer fetels, borstels,
vloerverrekes, vaetekwaste, vaailighaaidsspelle, haerkamme en -spelle, spöönze
en zêême en ga zöö maar eve deur. Maar we zouenet over de echte zwervers
hebbe. Dur waere dur die metten trem meekwamme uit de stad, dur sliepen dur
bij boere in de schuur en je had de weunwagengezinne mêêstal fante genoemd
nae dur verblijf "de fantekast". Het eerst watte vrouwe zeeë astur volluk geroepe
wier an de deur: '"k Heb niks noodig van de keer hoor". Maar daer liete ze dur
aaige niet mee ofzoute. Ze hadde altijd dur smoessies om wat bizonders te laete
zien. En ze wisse: Den anhouwer wint! Maar azzie voet bij stik hiew en zee: "Dur
is niks voor me bij van de keer", dan liepe ze meestal foeterend en scheldend van
de wurf. An den Ouwendijk kwam dur van tijd tot tijd een echte zwerver langs,
we noemden um "den ouwen man", maar hij stapte nog goed deur. Die had gêên
kööpwaar bij um, maar azzie erregus mee an 't hand zat, kon die 'r wel voor
zurrege al duurde dat dan eve. Hij verlangde niks anders as een keteltie kokend
water van m'n moeder, die hij altijd "zuster" noemde. Hij had z'n aaige thee bij-
um, maar hij wou nie binne komme maar liep dan een een ennechie de Meuleweg
in, dee z'n thee in 't ketelie en zoch un plakkie om te zitte in 't gras an de slöös-
kant en at bij den thee zun meegebrachte boterhamme op. Hij vong't fijn as ik
dan bij-um kwam zitte as ventjie van een jaerof vijf. Dan weestie me op veugel-
ties en blommechies die dur in 't Ouweland zat te zien wazze en leerde me de
name kenne. Verder zattie me alles voor te zegge waer ik op mos lette en ik zag
dat astie dronk das zen snor dur in dreef. Hij was as zêêman de hêêle wereld rond
geweest maar meer kwammie nie an den weet.
Toen we in 1930 an den Böömendijk weunden kwamme dur andere sjappe an de
deur, meer weunwage-mense die dur rijend huissie enkele daege omleegdijk
neerzette en dan den omtrek ofleurden. De buurt noemde zöö'n wage een fante
kast.
