HET HEK Boekindruk VAN DE DAM Het Hek van de Dam Gert Groenleer, Kees Tazelaar, Jan Zwemer, Rien Munters, Kees van Gilst, Gerard de Fouw, Het Hek van de dam, het verdwijnen van de boerensamenleving op Colijnsplaat, een uitgave van het ADZ, Vlissingen, 1998. Prijs 24,95. Op vrijdag 20 november 1998 presenteerde een groep enthousiastelingen uit Colijnsplaat en wijde omgeving het door het ADZ te Vlissingen uitgegeven boek "Het hek van de Dam." Het boek behandelt het verdwijnen van de boerensamenleving op Colijnsplaat. Gert Groenleer, Kees Tazelaar, Jan Zwemer, Rien Munters, Kees van Gilst en Gerard de Fouw vormden de werkgroep en zorgden voor de teksten en de illustraties. Wij felici teren de samenstel lers van harte met dit boek. De auteurs hebben overtuigend aange toond dat de grote geschiedenis niet te schrijven is zonder de kleine. In dit geval de geschiedenis van de gewone man en vrouw in een platte landsdorp aan de Oosterschelde, op Noord-Beveland. De boer en zijn arbeider staan centraal in deze publicatie. Maar in een zevental hoofd stukken passeren tal van onderwerpen de revue. Bestuurlijke ontwikkelingen, zoals de herindeling in 1941 en het massale ver zet daartegen onmiddellijk na de bevrij ding in november 1944 worden behandeld. Grote boeren, kleine boeren en midden standers komen daarover aan het woord. De landarbeiders, lange tijd de grootste bevolkingsgroep, hebben meestal een boterham met tevredenheid. Maar toch, ook zij emanciperen en organiseren zich, bijvoorbeeld in de vereniging "Uit het HET VERDWIJNEN VAK DE BOERENSAMENLEVING OP COLIJNSPLAAT Gert Groenleer, Rien Munters, Kees Tazelaar, Jan Zwemer illustraties: Kees van Gilst fotoredactie: Gerard de Fouw Volk, door het Volk". Armoede gaat overi gens de bevolking niet voorbij. In de jaren vijftig en zestig verdwijnen de landarbei ders en de boerenstand. Colijnsplaat was geïsoleerd, agrarisch, christelijk en kerke lijk verdeeld. De inwoners waren Oranjegezind, standsgevoelig, voor of tegen de kermis en vooral eigenzinnig. Bovendien hadden de meeste inwoners van Colijnsplaat een geweldige hekel aan Kortgene. Onderling scholden ze elkaar van hoog tot laag de huid vol. Tegenstellingen alom tot in de kerk en in de school toe. En toch waren het in de jaren vijftig vooral de leerlingen van de christelijke lagere school, die in de peetijd de suiker bieten van de boe renkarren stalen, zoals Gert Groenleer tijdens zijn redevoe ring wist te vertel len. Toen door de mechanisatie van de landbouw de boeren arbeider verdwijnen moest, ging hij op zoek naar ander werk. Dat vond hij na 1953 in bedijkingswerkzaamheden en in de uitvoering van het Deltaplan. Maar ook werkten Colijnsplatenaren in de Herojamfabriek in Breda. Heeft een dorp als Colijnsplaat nog toe komst? In 1977 sprak Huib van der Maas, boerenvoorman in Kats de hoop uit: 'dat in het welvaarts- en welzijnstoneelstuk, dat in het decor van ons authentieke landbouw- polderschap wordt opgevoerd, de bijrollen 30

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 1999 | | pagina 32