VL,
Afb. 1. Het 'viskot' te Oudelande (foto J. de Ruiter).
aan een kettinkje in zijn binnenzak zat.
Ook andere geldstukken zaten in de pot.
De pot diende tevens om andere geldstuk
ken te wisselen zoals 'kluuten', dubbeltjes
en kwartjes deze werden dan omgezet in
centen.
Soms was het al zo donker geworden dat
de pot de andere dag uitgespeeld moest
worden. De meesten waren al uitgespeeld
(door gebrek aan geld). Met de winnaar en
degenen die overgebleven waren, werd de
pot verdeeld. De pot met de centen, kluut-
en, dubbeltjes en kwartjes moest nu weer
omgezet worden in centen, zodat het 'ra
felen' (het verdelen van de pot) kon begin
nen.
Al het geld uit de pot werd in beide han
den geschud en er moest van tevoren
gezegd worden welke kant van de cent
men had gekozen, die na het uitgooien
naar boven zou wijzen. In die jaren stond
er op het geld aan een zijde de 'W' van
koningin Wilhelmina en op de andere zijde
stonden er leeuwen, dus er werd gekozen
voor letters of leeuwen.
De eerste mocht eerst kiezen, gooien en de
centen oprapen. Na het uitgooien raapte
hij zijn centen op (letters of leeuwen). En
dan was nummer twee aan de beurt. Soms
was de pot zo groot dat er wel twee of drie
keer gerafeld moest worden, vaak met veel
ruzie en voor die tijd was de inhoud van de
pot wel eens fl. 25,00.
Een bijkomstigheid was nog dat de school
jongens er 's morgens vroeg (als de kippen)
bij waren, of er nog centen waren blijven
liggen vanwege het invallen van de 'doen-
ker', ze zochten achter de bank of op de
richel die van het dak afliep.
In de hoek bij de schreef was ook de pis-
hoek, dus je kunt de stank wel in denken.
Het spel werd ook nog wel eens in het
'Slagtwei' padje en in het 'Heilige Geest'
wegje gespeeld, in de volksmond 'den
Eiligen' genoemd.
Vaste deelnemers aan het spel waren de
eerder genoemde Katje, Louw Meier,
Narre, Deute, Wullem van Lille, en vele
anderen.
27
