Jan Bruijns
We hebben je begraven.
Stilte ging met je mee.
De mooie melodie,
de handvol aarde, die we
je, vol huiver, gaven,
een bloem, een blik,
een ingehouden snik:
de allerlaatste groet.
Waarop we weer, te voet,
het natte, kleverige zand
bewust koesterend of
afkloppend van onze hand,
in kleine groepjes of alleen,
naar de plekken zijn gegaan
waar we de auto hadden staan,
of fiets.
Niets wat er op wees.
Weer als vanouds,
de mooie, oude kerk,
met zijn ranke, spitse toren.
Of toch...? Toch!
Klokken in onze oren,
nu we de stilte horen.
Een zuchtje wind dat glijdt:
Een adem, Jan, de tijd.
heeft, als leraar, schrijver, uitgever en boekhandelaar, met een bijzondere voorliefde voor het
Zeeuws erfgoed, veel voor Zeeland betekend, maar bovenal was hij mens, een goed mens.
Hij woonde, met zijn vrouw Elly en hun hond Manus, in Goes, waar ook hun boekhandel en
uitgeverij 'De Koperen Tuin'gevestigd is.
Op 30 april 2000 is hij overleden, 46 jaar oud. Op 4 mei is hij in Nisse begraven.
Deze prachtige gedichten zijn gemaakt door Anne Sturm, Maastricht
"Voor Jan en Elly en Manus, die zo gelukkig waren samen. Van Anne'.
Veel dank aan Elly Kloos die deze gedichten uit het boekje 'Bewogen blik' ter beschikking
stelde voor publicatie in dit blad.
29
