Onder talloze daken hebben deze meubels in de loop der tijd hun onderkomen gevon den, tot ze ergens in de twintigste eeuw voorlopig rust vonden op de zolders van boeren- of arbeiderswoningen, want in hoog aanzien stonden ze toen niet langer. De vraag naar antiek in de tweede helft van die eeuw deed ze tenslotte terechtko men in de kamer of de hal van de liefheb ber, die ze de ereplaats gaf, die ze op grond van hun leeftijd en simpele schoonheid toe komt. Intussen blijft het verwonderlijk dat het verspreidingsgebied van de Zuid-Beve- landse kist zich tot dit eiland - want dat was het toen nog - heeft beperkt. Het type was immers aantrekkelijk genoeg om ook in de rest van het gewest een markt te vin den. Toch heb ik er nog nooit een gezien, die van de naburige eilanden stamde. Om maar niet te spreken van de rest van het land. Misschien moet men Zeeuw zijn (Zuid- Bevelander om wat nauwkeuriger te zijn) om de abstracte, geometrische versierwijze te kunnen waarderen. Ik zeg dit niet op lichtvaardige gronden. Nog steeds is het zo dat deze kisten haast uitsluitend worden aangetroffen bij Zuid-Bevelandse liefheb bers. Buiten dit eiland laten ze zich moei lijk verkopen. Het moge te betreuren zijn dat niet-Zuid- Bevelanders dit fraaie voorbeeld van tradi tionele rustieke meubelkunst versmaden, ons stemt het tot voldoening dat ze nog steeds in ruime aantallen kunnen worden aangetroffen op de plaats waar ze hun oor sprong vonden. Foto 1: Een zeer fraai voorbeeld van een Zeeuwse kist. Hij is waarschijnlijk afkomstig uit een Middelburgse werkplaats, maar ook Goes als plaats van ontstaan mag niet uitgeslo ten worden. De kist dateert uit het tweede kwart van de 17e eeuw, de tijd van de rijpe Renaissance. Alleen het front is gedeco reerd. De stijlen vertonen cannelures opge vuld met ebben. Deze zwarte houtsoort is ook gebruikt voor de opgehoogde vlakken op het fries evenals voor de achtergrond van de op de panelen aangebrachte moreske intarsia. Deze grillige figuraties zijn uitgevoerd in een lichte houtsoort, waarschijnlijk peren- of satijnhout. Interessant is het figuurtje op de midden stijl, dat opvalt door zijn naturalisme, gesteld tegenover de gestileerde plantaar dige vormen van de overige vlakken. De biezen die zijn aangebracht rond de vlakken op de panelen bestaan uit het gele buxushout, ebben en een roodkleurige houtsoort van onbekende herkomst. Een kist als deze betekent een hoogtepunt in de Zeeuwse schrijnwerkerij, maar tevens een eindpunt, want in de periode hierna verdween de kist uit het burgerinterieur. Wel zou hij dienen als model voor de Zuid- Bevelandse kist, die verschillende opeen volgende stijlperioden negerend, meer dan een eeuw lang zichzelf bleef. Foto 2: Vergeleken met zijn voorganger is zijn voor komen simpeler, boerser, geworden. Een 18

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2001 | | pagina 52