nen en kippen moet verzorgen, nog de lust en de tijd heeft om een verhouding te hebben met
vreemde mannen! Maar wij zullen de waarheid nooit te weten komen. Zij kan best nu en dan
een man op bezoek gehad hebben, waarmee ze een leuk contact had. Dat hoeft niet te bete
kenen dat ze daarmee ook een sexuele verhouding had. Volgens Visser kreeg ze nu en dan
bezoek van een zekere Johannes. De gedachte dat dit Johannes Dodmond was, waar ze, na
uit de gevangenis ontslagen te zijn, mee trouwde, kan zonder meer overboord gegooid wor
den. Johannes Dodmond was toen de moord op Keesje plaatsvond zestien jaar oud, zodat het
onwaarschijnlijk is dat hij haar 'vroegere minnaar' was. Tijdens de rechtszitting schijnt men
trouwens deze 'Johannes' niet opgespoord en ondervraagd te hebben. Zijn getuigenis zou van
belang hebben kunnen zijn.
Het dreigement van Catharina
De bewering dat Catharina ongeveer twee weken voor de moord tegen haar man had gezegd:
'Ik zal iets doen, waarvan gij meer dan veertien dagen spijt zult hebben' kwam kennelijk ook
alleen uit de mond van Visser. Deze opmerking zal er toe bijgedragen hebben dat de aan
klacht 'moord met voorbedachten rade' was, en zal invloed gehad hebben op de zwaarte van
het vonnis. Kan men Visser beschouwen als een betrouwbare getuige? Het feit dat Catharina
hem aanvankelijk van de moord beschuldigd had, zal hem niet mild gestemd hebben.
Tijdens de rechtzitting was dit niet zo belangrijk. Wat de moord betreft was de zaak onge
compliceerd. Dank zij de getuigenverklaringen kon het gebeurde in detail beschreven worden
en Catharina had het misdrijf bekend. Haar advocaat zag er geen brood in om verzachtende
omstandigheden aan te voeren. De kans op succes was gering want Catharina was door de
media reeds gedoodverfd als 'ontaarde moeder', 'tiran' en 'booswicht'.
Keesje was de dupe
Alles draaide om Keesje. Ik krijg de indruk dat Visser van begin af er aan getwijfeld heeft dat
hij de vader van Keesje was. Dat was misschien de reden dat hij eerst weigerde met Catha
rina te trouwen. We kunnen veronderstellen dat Keesje het resultaat was van een op het
platteland niet ongebruikelijke vrijage in de bakkeete4'. Haar ouders schijnen de situatie
nuchter opgevat te hebben. Haar vader heeft de geboorte in eigen persoon aangegeven en zij
hebben Catharina met de baby in hun huis aan 'de weg van Toontje'5' onderdak verschaft. Of
iemand Visser onder druk gezet heeft om met Catharina te trouwen is mij niet bekend. Wel
hebben de wederzijdse ouders toestemming gegeven tot het huwelijk.
Maar Visser was kennelijk niet overtuigd. Meermalen schijnt hij zich tegenover anderen 'op
schandelijke wijze over zijne vrouw ten opzichte van dit kind uitgelaten te hebben'. Er werd
ook verteld dat 'het knaapje door den vader geslagen en mishandeld werd; wanneer het uit
school kwam moest het dikwijls zonder eten weer naar buiten om hout te sprokkelen. Kwam
de verdachte 's nachts dronken t'huis, dan nam hij het kind soms uit bed en bracht het in de
schuur bij de kippen en konijnen. Wanneer de vader dan sliep haalde de moeder het weer
terug'. Hier tegenover staat dat Dr.G.C.Schilham als deskundig getuige zei 'dat het lichaam
(van het jongentje) geen sporen droeg van minder goede behandeling of voeding'. Buurman
Johannes Driedijk had ook verklaard dat hij 'nooit ontdekt had dat het kind slecht behandeld
werd - het kind was altijd lief en beleefd en zag er niet minder goed uit dan de andere kinde
ren van Visser'. Maar het is niet zeker of zijn observaties nauwkeurig waren. Hij had bijv.
nooit gemerkt dat het echtpaar vaak onenigheid had.
De nacht van de moord
Het is haast onmogelijk om te kunnen begrijpen hoe Catharina er toe gekomen is om haar
eigen kind te vermoorden. Wij weten niets over haar gemoedstoestand en kunnen alleen aan
nemen dat zij een druk leven had met haar huishouden en het onderhoud van haar vier kin
deren6'. Ze zal geleden hebben onder de frequente insinuaties van haar man dat hij niet de
29
