stuur zich erg beperkt in zijn bewegingsvrijheid dienaangaande. Zolang Goes en Kloetinge dezelfde ambachtsheer hadden viel dat nog wel mee, zodra dat niet meer het geval was had Goes een probleem. In 1444 stierf Wolfert van der Maelstede, deze was baljuw van Goes en samen met zijn broers ambachtsheer van Kloetinge. Zijn deel van het Kloetingse ambacht verviel bij zijn overlijden aan de graaf. Goes zag zijn kans schoon en kocht van de graaf 100 gemeten langs de oostgrens van de stad. De grenzen van de 100 gemeten waren bij de aankoop echter niet afgepaald. Er bleven dus Afb. 7. Stadsplattegrond h I ry 7 Tl e r/ O Hete»] I van Goes door Jacob van Deventer, ca 1562. Bovenin, links van het havenkanaal het Jan Pierspoldertje en het Coman Heynenpoldertje, in 1570 samengevoegd tot Pier en Pinkxpolder. Afb. 8. De Honderd Geme ten. De wegen zijn genum merd en corresponderen met de wegnummers in het artikel. problemen bestaan. Om er enkele te noemen: Buiten de Ganzepoort was bebouwing, daar waren nog al wat herbergen bij. Omdat de gren zen van de 100 gemeten niet precies bepaald waren, weigerden de kasteleins bieraccijns aan Goes te betalen. En al evenmin aan de ambachtsheren van Kloetinge. Ook vechtersbazen werden noch in Goes, noch in Kloetinge berecht. Een ander probleem lag in het havengebied. De zoutnering was in opkomst en op het schor aan de oostzijde van de haven, de Oostzelke, werden zoutketen gebouwd. De vraag bleef open of die op Goes' dan wel op Kloetings grondgebied lagen. Deze toestand bleef bestaan tot 1472. Toen werd het gebied nauwkeurig afgepaald. De Hon derd Gemeten en zijn inwoners vielen voortaan onder de jurisdictie van de stad Goes.11'Aan de vrijgevochten toestanden in de Voorstad kwam toen ook een einde. 7

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2003 | | pagina 9