Een vergeten dodenakker Afb. 2. De dodenakker, (foto Adri de Smit). Adri de Smit Verscholen achter de molen1) aan de Molendijk buiten het dorp 's-Heerenhoek bevindt zich de verwaarloosde en vergeten Algemene Begraafplaats. Omdat er rond het kerkje van 's-Heeren- hoek, volgens de wet van 1869, geen doden meer begraven mochten worden op plaatsen minder dan 35 meter uit de bebouwing om schadelijke gevolgen voor de gezondheid te voorkomen, werd in 1876 deze algemene begraafplaats aangelegd. Er was rond de R.K. kerk geen plaats voor niet Roomse over ledenen. In de volksmond werd deze doden akker het 'protestantse kerkhof genoemd. De begraafplaats werd afgesloten met een hek en voorzien van een lijkenhuisje, waar de baar en andere attributen voor het begraven en voor onderhoud van de groen voorziening werden ondergebracht. Het was in de periode van de Eerste Wereldoorlog dat de kinderen van de bewo ners van het gehucht Knaphof en de omlig gende boerderijen over de Nieuwe Kraay- ertsedijk naar school en kerk moesten naar 's-Heerenhoek. Ze waren bang om langs deze verlaten dodenakker te gaan. In groepsverband was het geen probleem maar o wee, als men school moest blijven en alleen op weg naar huis het kerkhof moest passeren. Als de wind uit een bepaalde richting waaide hoorde men soms een huilend geluid om ang stig van te worden. Langs de dijk stonden holle ijzeren paaltjes met ijzer- of prikkel draad ter afscheiding om het vee dat langs de dijkwand graasde binnen te houden. Wat was nu de reden van het gehuil? De wind blies in de holle ijzeren paaltjes en dat veroorzaakte een huilend en klagend geluid. Voor menig kind riep dit een pani sche angst op, vooral in donkere jaargetij den. Ze waren bang omdat hier protestan ten waren begraven die volgens de rooms-katholieken niet in gewijde aarde lagen en hierdoor geen rust konden vinden. Volgens oude verhalen kon het op deze plaats aardig spoken! In de tijd dat de maan zich vertoonde, kon men soms een lichtje zien branden vooraan bij de ingang. Wat was hiervan de reden? De lichtval van de maan scheen door het raampje in het huisje en weerkaatste op wat blank metaal van gereedschappen en gaf een flikkerend schijnsel dat in de verbeelding aan spoken deed denken. In het jaar 1927 werd er een nieuwe goede renspoorlijn geopend. Daarvoor werd in de Nieuwe Kraayertsedijk een doorgang gemaakt voor de spoorrails. Even voorbij het gat in deze dijk verrees het station van 's-Heerenhoek. De bouw was precies gelijk aan de vele andere stations in de Zak van Zuid-Beveland. Afb. 1. Het toegangshek, (foto Adri de Smit). 20

Tijdschriftenbank Zeeland

De Spuije | 2003 | | pagina 22